Walenty Szablewski
| Data i miejsce urodzenia |
13 lutego 1919 |
|---|---|
| Data śmierci |
10 grudnia 2008 |
| Zawód, zajęcie |
działacz partyjny i państwowy, ekonomista |
| Alma Mater | |
| Stanowisko |
wiceminister przemysłu maszynowego (1952–1955, 1956), wiceminister przemysłu motoryzacyjnego (1955–1956), wiceminister komunikacji (1962–1975) |
| Partia | |
| Odznaczenia | |
 | |
Walenty Szablewski (ur. 13 lutego 1919 w Czempiniu[1], zm. 10 grudnia 2008[2]) – polski działacz partyjny i państwowy, inżynier, podsekretarz stanu w Ministerstwie Przemysłu Maszynowego (1955–1956) i Ministerstwie Przemysłu Motoryzacyjnego (1952–1955, 1956) oraz Ministerstwie Komunikacji (1962–1975).
Życiorys
Syn Józefa i Józefy. W 1938 ukończył Szkołę Rzemieślniczo-Przemysłową przy Zakładach „H. Cegielski” w Poznaniu w zawodzie tokarza. Podjął pracę w tym przedsiębiorstwie, również po rozpoczęciu niemieckiej okupacji. W styczniu 1941 aresztowany przez Gestapo, do marca 1942 więziono go w Forcie VII w Poznaniu i więzieniu we Wronkach. W 1946 ukończył Państwowe Technikum w Bytomiu, w okresie nauki kierując kołem Związku Walki Młodych. Powrócił do pracy w poznańskich zakładach Cegielskiego jako asystent, kierownik wydziału i wicedyrektor techniczny. Od 1949 do 1950 dyrektor naczelny Zaodrzańskich Zakładów Konstrukcji Stalowych „Zastal” w Zielonej Górze, następnie do 1952 dyrektor naczelny Zakładów „H. Cegielski”. W 1954 uzyskał tytuł inżyniera mechanika na Politechnice Warszawskiej[1].
Od 1945 członek Polskiej Partii Robotniczej, następnie w szeregach Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Należał do egzekutywy Komitetów Fabrycznych PZPR przy Zakładach Przemysłu Metalowego im. H. Cegielskiego oraz Zaodrzańskich Zakładach Konstrukcji Stalowych „Zastal”[1]. Zajmował stanowisko podsekretarza stanu w Ministerstwie Przemysłu Maszynowego (luty 1952 – maj 1955, lipiec – październik 1956)[3], Ministerstwie Przemysłu Motoryzacyjnego (maj 1955 – lipiec 1956)[4] oraz Ministerstwie Komunikacji (listopad 1962 – listopad 1975)[5]. W międzyczasie od 1956 do 1962 dyrektor naczelny Centralnego Zarządu Przemysłu Precyzyjnego[1]. Od 1971 do 1975 kierował Zespołem Międzyresortowy ds. Zagadnień Zaplecza Technicznego Motoryzacji[6]. W latach 1971–1978 szefował klubowi Polonia Warszawa (zarząd został następnie rozwiązany przez władze państwowe)[7].
Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach[2].
Odznaczenia
W 1946 odznaczony Brązowym Krzyżem Zasługi[8].
Przypisy
- 1 2 3 4 Dane osoby z katalogu kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL. Instytut Pamięci Narodowej. [dostęp 2025-04-25].
- 1 2 Informacje o pochówku. cmentarzekomunalne.com.pl. [dostęp 2025-04-25].
- ↑ Kochański 2022 ↓, s. 272.
- ↑ Kochański 2022 ↓, s. 273.
- ↑ Kochański 2022 ↓, s. 250.
- ↑ Kochański 2022 ↓, s. 200.
- ↑ Walenty Szablewski. wikipolonia.pl. [dostęp 2025-04-25].
- ↑ M.P. z 1947 r. nr 29, poz. 253
Bibliografia
- Aleksander Kochański: Polska 1944–1991. Informator historyczny. Struktury i ludzie. T. 1. Warszawa: Instytut Pamięci Narodowej, 2022. ISBN 978-83-8229-465-1. [dostęp 2025-04-25].