Walery Brochocki

Walery Brochocki

Data i miejsce urodzenia	15 grudnia 1847 Włocławek
Data i miejsce śmierci	13 października 1923 Warszawa
Narodowość	Polska
Dziedzina sztuki	malarstwo

Walery Brochocki (ur. 15 grudnia 1847 we Włocławku, zm. 13 października 1923 w Warszawie)^[1] – polski malarz-pejzażysta.

W wieku dziesięciu lat po śmierci ojca rozpoczął naukę w moskiewskiej Szkole Kadetów, zrezygnował jednak z kariery w wojsku carskim i w roku 1866 rozpoczął studia w warszawskiej Szkole Rysunkowej pod kierunkiem Chrystiana Breslauera.

W roku 1869 rozpoczął studia malarskie w Akademii Sztuk Pięknych w Monachium u Adolfa Heinricha Liera oraz Hermanna Anschütza (w październiku 1869 r. zgłosił się do Naturklasse: immatrykulacja 12 X 1869 r.)^[2].

Uczestniczył w salonach malarskich w Monachium. Na Wystawie Światowej w Wiedniu 1873 otrzymał srebrny medal za obraz „Obóz Cygański”. W roku 1877 zamieszkał w Paryżu, gdzie poświęcił się malowaniu krajobrazów okolic tego miasta. W jego dziełach z tego okresu widoczne są wpływy malarstwa Charles-François Daubigny. W następnym roku na zlecenie francuskiego Towarzystwa Kolonialnego udał się do Algieru w celu namalowania panoramy miasta.

W roku 1888 zamieszkał na stałe w Warszawie, odwiedzając w poszukiwaniu motywów malarskich Podole, Besarabię i Litwę. Wystawiał swoje obrazy w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie oraz w Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie^[3].

Reprodukcje obrazów Walerego Brochockiego ukazywały się w warszawskich tygodnikach ”Kłosy” i ”Wędrowiec”. W „Kłosach” opublikował artykuł poświęcony Puszczy Białowieskiej^[4].

W ostatnich latach życia był członkiem grupy Pro Arte. Pochowany na cmentarzu Powązkowskim w kwaterze 90 rząd 1 grób 17^[5].