Walter Graf (muzykolog)
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Gatunki | |
| Zawód |
Walter Graf (ur. 20 czerwca 1903 w St. Pölten[1][2], zm. 11 kwietnia 1982 w Wiedniu[2]) – austriacki muzykolog i etnomuzykolog.
Życiorys
Studiował muzykologię u Roberta Lacha, Guido Adlera i Egona Wellesza, odbył także dodatkowe studia w zakresie antropologii, etnologii, filozofii i psychologii[1][2]. W 1932 roku doktoryzował się na Uniwersytecie Wiedeńskim na podstawie pracy Über den deutschen Einfluss auf den estnischen Volksgesang[1][2]. W 1952 roku uzyskał habilitację[1][2]. Od 1958 roku był wykładowcą Uniwersytetu Wiedeńskiego, w 1962 roku otrzymał tytuł profesora[1][2]. Od 1957 do 1963 roku był kierownikiem naukowym archiwum fonograficznego Austriackiej Akademii Nauk[1][2]. W 1962 roku został członkiem korespondentem tej instytucji, a w 1973 roku przewodniczącym jej komisji do spraw badania dźwięku[1].
Zajmował się etnomuzykologią w zakresie aspektów wykonawczych, jak i psychologii odbioru[1]. W kręgu jego zainteresowań badawczych znajdowała się muzyka pozaeuropejskich kultur pierwotnych (Nowa Gwinea i tradycje muzyczne wschodu (Tybet) oraz problem ich zapisu muzycznego[1]. Próbował definiować dźwięk w kategorii słyszenia i rozumienia muzyki[1]. Był autorem m.in. pracy Die musikalische Klangforschung: Wege zur Erfassung der musikalischen Bedeutung der Klangfarbe (Karlsruhe 1969)[2].