Walter Munk
 podporucznik artylerii | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1915–1920 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
 | |
.png){kind=small}
Walter Munk (ur. 5 stycznia 1895 w Żywcu-Zabłociu, zm. 20 września 1920 w Łodzi) – podporucznik artylerii cesarskiej i królewskiej armii i Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.
Życiorys
Był synem Aleksandra, właściciela fabryki w Żywcu, i Reginy z domu Berger oraz bratem Zygfryda, porucznika WP, zamordowanego w Katyniu. Posiadał wykształcenie techniczne. W grudniu 1915 wcielony został do armii austriackiej, a 11 listopada 1918 do Wojska Polskiego. Brał udział w wojnie z bolszewikami. Podczas obrony Zamościa przed konnicą Budionnego dowodził artylerią pociągu pancernego „Zagończyk”. 31 sierpnia 1920 został ciężko ranny, a 20 września zmarł w szpitalu w Łodzi. Za udział w obronie Zamościa został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari (1922)[1] i awansowany do stopnia porucznika. Został pochowany na cmentarzu żydowskim w Żywcu[2].
Przypisy
- ↑ Dziennik Personalny z 1922 r. Nr 2, s. 112
- ↑ Walter Munk. Baza danych nagrobków cmentarzy żydowskich w Polsce. [dostęp 2021-01-03]. (pol.).}
Bibliografia
- Lista strat Wojska Polskiego. Polegli i zmarli w wojnach 1918-1920, Wojskowe Biuro Historyczne, Warszawa 1934