Wanda Leyko
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| profesor nauk przyrodniczych | |
| Specjalność: biochemia, biofizyka, biologia molekularna[2] | |
| Alma Mater | |
| Doktorat |
1951[1] – nauki matematyczno-przyrodnicze |
| Habilitacja |
1960[1] – biochemia |
| Profesura |
1969[2] |
| Odznaczenia | |
Wanda Maria Leyko (ur. 1 grudnia 1921 w Bierzynie, zm. 31 grudnia 2015 w Łodzi) – polska biochemik, profesor nauk przyrodniczych[1][2].
Życiorys
Studiowała na Politechnice Łódzkiej[1][2], w 1951 r. doktoryzowała się na podstawie pracy zatytułowanej Potencjał utleniająco-redukcyjny cysteiny, w 1960 r. habilitowała się za pracę Związki adeninowe krwi ludzkiej KL[1]. W 1969 r. uzyskała tytuł profesora nauk przyrodniczych[2].
Została pracownikiem naukowym w Katedrze Termobiologii na Wydziale Biologii i Ochrony Środowiska Uniwersytetu Łódzkiego i członkiem zwyczajnym Towarzystwa Naukowego Warszawskiego[2].
Odznaczenia i wyróżnienia
- Złota Odznaka UŁ[1]
- Nagroda Rektora Uniwersytetu Łódzkiego (wielokrotnie)[1]
- Medal Komisji Edukacji Narodowej[1]
- Tytuł honorowy „Zasłużony Nauczyciel PRL”[1]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski[1]
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski[1]