Warszawski Bank Stołeczny
| Data założenia |
1920[1] |
|---|---|
| Data likwidacji |
1925[1] |
| Państwo | |
| Siedziba | |
| Adres |
pl. Napoleona 3 (ob. pl. Powstańców Warszawy) |
| Prezes |
Karol Niezabitowski (ost.)[1] |
.svg.png){kind=small}
Warszawski Bank Stołeczny – bank działający w latach międzywojennych w Warszawie.
Bank powstał w 1920 z przekształconego Domu Bankowego Ryszard Gałczyński i Romuald Haller (1918−1920), a zlikwidowany został w 1925[1]. Jego współwłaścicielem (60 % udziałów) był m.in. Antoni Jaroszewicz[2].
W latach 1921–1925 utrzymywał oddział pod nazwą Warschauer City – Bank/Warszawski Bank Stołeczny w Gdańsku, z siedzibą przy Langgasse 50/51 (ob. ul. Długa).
Prezesi
- 1920−1922 − Adam Zamoyski
- 1922−1925 − Karol Niezabitowski[1]
Siedziba
W 1921 jego siedziba mieściła się przy pl. Napoleona 3 (ob. pl. Powstańców Warszawy).
Przypisy
- 1 2 3 4 5 Wojciech Morawski: Słownik historyczny bankowości polskiej do 1939 roku. Wydawnictwo „Muza”, 1998, s. 178. ISBN 83-7079-947-7.
- ↑ Rekiny biznesu II Rzeczypospolitej | Niepodległa [online], dzieje.pl [dostęp 2024-04-26] (pol.).
Bibliografia
- Wojciech Morawski: Słownik historyczny bankowości polskiej do 1939 roku. Wydawnictwo „Muza”, 1998, s. 178. ISBN 83-7079-947-7.