Warsztaty Szybowcowe w Warszawie
Warsztaty Szybowcowe w Warszawie – przedsiębiorstwo produkcji szybowców.
Historia
Sekcja Lotnicza Koła Mechaników Studentów Politechniki Warszawskiej w 1931 r. rozpoczęła produkcję szybowców Czajka inż. Antoniego Kocjana i SG-21 Lwów inż. Szczepana Grzeszczyka. W 1932 r. z Sekcji wyodrębniły się warsztaty szybowcowe, które przyjęły nazwę Warsztaty Szybowcowe w Warszawie. Początkowo warsztaty były zlokalizowane na warszawskiej Pradze przy ul. Inżynierskiej, wiosną 1933 r. przeniosły się na lotnisko mokotowskie do baraków po 1. Pułku Lotniczym[1].
Spółką kierował inż. Antoni Kocjan i inż. Jerzy Wędrychowski. Do wykonywania dokumentacji technicznej zatrudniono dodatkowo Apolinarego Sobierajskiego, przy kierowaniu warsztatami pomagał Bolesław Kocjan. Załoga liczyła ok. 25 pracowników. Pierwszą własną konstrukcją opracowaną w Warsztatach był szybowiec Wrona, który został zbudowany w Polsce w ok. 450 egzemplarzach[2].
II wojna światowa przerwała działalność Warsztatów. W nieczynnych budynkach Armia Krajowa umieściła tajną drukarnię, która została rozbita przez Niemców 1 czerwca 1944 r[3].
Produkcja
| Lp | Nazwa | Data rozpoczęcia produkcji | Liczba egzemplarzy |
|---|---|---|---|
| 1 | Czajka | 1931 | 100 |
| 2 | Wrona | 1932 | 100 |
| 3 | Komar | 1933 | 60 |
| 4 | SG-3 | 1933 | |
| 5 | Sroka | 1934 | 40 |
| 6 | Sokół | 1935 | |
| 7 | Mewa | 1936 | 5 |
| 8 | Orlik | 1937 | |
| 9 | Bąk | 1937 | 10 |
Przypisy
- ↑ Glass 1976 ↓, s. 39.
- ↑ Glass 1976 ↓, s. 420.
- ↑ Zieleziński 2003 ↓, s. 4.
Bibliografia
- Janusz Babiejczuk, Jerzy Grzegorzewski: Polski przemysł lotniczy 1945 - 1973. Warszawa: Wydawnictwo MON, 1974, s. 50. OCLC 831052958.
- Andrzej Glass: Polskie konstrukcje lotnicze 1893-1939. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1976. OCLC 830596725.
- Jerzy Zieleziński: Wszystko już było... : lotnicze wspomnienia. Warszawa: "Przegląd Lotniczy / Aviation Revue" Sp. z o.o., 2003. ISBN 83-911680-2-6. OCLC 749354940.