Washington Diplomats
| Przydomek |
Diplomats, Dips | ||
|---|---|---|---|
| Barwy |
czerwono-białe | ||
| Data założenia | |||
| Data rozwiązania | |||
| Liga | |||
| Państwo | |||
| Adres | |||
| Stadion |
Robert F. Kennedy Stadium - 55,000 | ||
| Właściciel |
Madison Square Garden Corporation | ||
| Prezes |
Steve Danzansky | ||
| |||
| Pełna nazwa |
Washington Diplomats | ||
|---|---|---|---|
| Przydomek |
Diplomats, Dips | ||
| Barwy |
biało-bordowe | ||
| Data założenia | |||
| Data rozwiązania | |||
| Liga | |||
| Państwo | |||
| Adres | |||
| Stadion |
Robert F. Kennedy Stadium - 55,000 | ||
| Prezes |
Jimmy Hill | ||
| |||
Washington Diplomats – amerykański klub piłkarski z siedzibą w Waszyngtonie. Drużyna występowała w lidze NASL, a jego domowym obiektem był Robert F. Kennedy Stadium, a obiektami domowymi halowego zespołu była hala D.C. Armory[1]. Zespół istniał w latach 1974–1981.
Historia
Klub został założony w 1974 roku przez Madison Square Garden Corporation. Klub podczas występów w lidze NASL nie odnosił zbyt wielkich sukcesów. Największymi osiągnięciami klubu w lidze był awans do fazy play-off ligi (1976, 1978, 1979, 1980). W latach 1975–1976 klub występował także w halowej lidze NASL. W 1980 roku do zawodnikiem klubu został jeden z najlepszych piłkarzy w historii piłki nożnej – Johan Cruijff, co spowodowało wzrost frekwencji na meczach ligowych zespołu, która sięgała nawet 20.000 widzów.
Po sezonie 1980 klub z powodu straty (6.000.000 dolarów) i niezdolności finansowej został rozwiązany, jednak ponownie powstał w 1981 roku jako kontynuator tradycji Detroit Express, ale po sezonie 1981 klub został ostatecznie rozwiązany. W latach 1988–1990 istniała drużyna Washington Diplomats występujący w lidze APSL.
Rywale
Największymi rywalami Washington Diplomats w lidze NASL był New York Cosmos, gdyż w obu zespołach grały najwybitniejsi piłkarze w historii: Johan Cruijff (Washington Diplomats) oraz Pelé, Franz Beckenbauer i Giorgio Chinaglia (New York Cosmos). Podczas meczów Washington Diplomats z New York Cosmos na widowni niemal zawsze był komplet widzów.
Osiągnięcia
Nagrody indywidualne
Jedenastka Sezonu NASL
Jedenastka Dublerów NASL
- 1976: Eric Martin
Wyróżnienia NASL
Sezon po sezonie
| Sezon | Liga | Bilans meczów | Sezon | Playoff | Śr. frekwencja |
|---|---|---|---|---|---|
| 1974 | NASL | 7–12–1 | 4.miejsce, Dywizja Wschodnia | Nie zakwalifikował się | 4,975 |
| 1975 | NASL | 12–10 | 3.miejsce, Dywizja Wschodnia | Nie zakwalifikował się | 8,847 |
| 1976 | NASL | 14–10 | 3.miejsce, Dywizja Wschodnia, Konferencja Atlantycka | Pierwsza runda | 5,963 |
| 1977 | NASL | 10–16 | 4.miejsce, Dywizja Wschodnia, Konferencja Atlantycka | Nie zakwalifikował się | 13,037 |
| 1978 | NASL | 16–14 | 2.miejsce, Dywizja Wschodnia, Konferencja Narodowa | Pierwsza runda | 10,783 |
| 1979 | NASL | 19–11 | 2.miejsce, Dywizja Wschodnia, Konferencja Narodowa | Pierwsza runda | 11,973 |
| 1980 | NASL | 17–15 | 2.miejsce, Dywizja Wschodnia, Konferencja Narodowa | Pierwsza runda | 19,205 |
| 1981 | NASL | 15–17 | 3.miejsce, Dywizja Wschodnia, Konferencja Narodowa | Pierwsza runda | 16,106 |
Halowa NASL
| Sezon | Liga | Bilans meczów | Sezon | Playoff | Śr. frekwencja |
|---|---|---|---|---|---|
| 1975 | Halowa NASL | 0–2 | 4.miejsce, Region 3 | Nie zakwalifikował się | |
| 1976 | Halowa NASL | 1-1 | 2.miejsce, Region Wschodni | Nie zakwalifikował się |
Trenerzy
- 1978–1981:
Gordon Bradley - 1981: Ken Furphy
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Rowsies open indoor season in Washington [dostęp 1978-01-28] (ang.).
Linki zewnętrzne
- nasljerseys.com Washington Diplomats na Nasljerseys.com (ang.)