Wasyl Medwit

Wasyl Medwit
Biskup tytularny Hadriane
Kraj działania

Ukraina

Data i miejsce urodzenia

23 lipca 1949
Przemyśl, Polska

Data i miejsce śmierci

12 września 2024
Warszawa, Polska

Biskup pomocniczy egazrchatu doniecko-charkowskiego
Okres sprawowania

2009-2013

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

Kościół katolicki obrządku bizantyjsko-ukraińskiego

Inkardynacja

Zakon Bazylianów Świętego Jozafata

Prezbiterat

31 maja 1984

Nominacja biskupia

30 maja 1994

Chirotonia biskupia

12 lipca 1994

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

12 lipca 1994

Konsekrator

Myrosław Lubacziwski

Współkonsekratorzy

Jan Martyniak
Myron Michael Daciuk

Wasyl Ihor Medwit OSBM (Igor Bogdan, ur. 23 lipca 1949 w Przemyślu, zm. 12 września 2024 w Warszawie[1]) – biskup greckokatolicki obrządku bizantyjsko-ukraińskiego, biskup pomocniczy doniecko-charkowski w latach 2009-2013.

Rodzice, Jan i Maria podczas niemieckiej okupacji ukrywali w swoim mieszkaniu w Przemyślu żydowską dziewczynkę. Znajdują się na liście "Sprawiedliwych Wśród Narodów Świata"[2][3].

Życiorys

W połowie lat 70. ukończył Akademię Rolniczą w Lublinie otrzymując tytuł lekarza weterynarii. Pracował w zawodzie przez kilka lat, m.in. w Huwnikach i Jarosławiu, zanim w dniu 26 grudnia 1978 r. wstąpił do zakonu św. Bazylego Wielkiego (bazylianie) w Warszawie.

Prezbiterat

Święcenia kapłańskie otrzymał w Rzymie 31 maja 1984 z rąk Jana Pawła II. Po święceniach pełnił funkcję wicerektora Kolegium Świętego Jozafata w Rzymie. Po powrocie do Polski był proboszczem parafii w Baniach Mazurskich i Kruklankach. Był protoihumenem Klasztoru Bazylianów w Węgorzewie. W latach 1989–1994 był przełożonym polskiej prowincji bazyliańskiej[4].

Episkopat

30 maja 1994 został mianowany biskupem pomocniczym archieparchii lwowskiej, ze stolicą tytularną Hadriane[4]. Chirotonii biskupiej udzielił mu kardynał Myrosław Lubacziwśkyj.

20 września 1997 został mianowany egzarchą arcybiskupim kijowsko-wyszogrodzkim. Od 2004 był biskupem kurialnym Ukraińskiego Kościoła Greckokatolickiego[4].

17 marca 2009 został biskupem pomocniczym egzarchatu doniecko-charkowskiego[4]. 25 października 2013 papież Franciszek przyjął jego rezygnację z urzędu[5]. Zmarł 12 września 2024 w monasterze ojców bazylianów w Warszawie, kilka godzin po odwiedzinach swojego zwierzchnika, arcybiskupa większego Światosława Szewczuka[1].

Zobacz też

Przypisy

Linki zewnętrzne