Wehib Pasza
 Wehib Pasza (zdjęcie z lat 10. XX w.) | |
 kaymakam | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne |
Etiopskie Siły Lądowe |
| Stanowiska |
dowódca 15 Korpusu |
| Główne wojny i bitwy |
|
.svg.png){kind=small}
Wehib Pasza (ur. 1877 w Janinie, zm. 1940 w Stambule) – osmański i etiopski wojskowy.
Życiorys
W 1900 roku ukończył studia na Osmańskiej Akademii Wojskowej w Konstantynopolu, służył następnie w 3 oraz 4 Korpusie[1]. W 1909 roku będąc w stopniu majora (binbaşı) został mianowany rektorem ukończonej przez siebie uczelni; pełnił tę funkcję do 1912 roku, następnie służył w nowo utworzonym korpusie Yanya Kolordusu biorącym udział w walkach z siłami greckimi w ramach I wojny bałkańskiej[1]. 20 lutego 1913 roku poddał się Grekom, do końca tegoż roku był więziony w Atenach jako jeniec wojenny[1].
Po powrocie do Imperium Osmańskiego został awansowany do stopnia pułkownika (kaymakam), następnie dowodził 15 Korpusem, a w trakcie I wojny światowej uczestniczył w bitwie o Gallipoli i kampanii kaukaskiej; w jej ramach w lutym 1918 roku jego siły odbiły Trabzon z rąk rosyjskich[1]. W związku z podpisaniem rozejmu w Mudros opuścił teren Kaukazu i wrócił do Konstantynopola[1].
Wziął udział w wojnie włosko-abisyńskiej, gdzie walczył po stronie etiopskiej[1]. Zmarł w 1940 roku w Stambule, jego ciało zostało pochowane na cmentarzu Karacaahmet w tymże mieście[1].
Życie prywatne
Był młodszym bratem Esata Paszy[1].