Welamen

Srebrzysty welamen na korzeniach falenopsisa

Welamen[1], welamen korzeniowy[2] (łac. velamen = okrycie, suknia) – wielowarstwowa[2], gąbczasta skórka tworzona przez obumarłe komórki na korzeniach powietrznych epifitów z rodziny storczykowatych i obrazkowatych. Służy do gromadzenia i wychwytywania wody z atmosfery oraz przytwierdzania roślin do nierówności pni[1]. Martwe komórki otoczone są porowatymi, celulozowymi ścianami komórkowymi, które nadają welamenowi srebrzystą barwę w stanie suchym[2]. Komórki welamenu nasączone wodą stają się przezroczyste[2] i wówczas korzenie mają zwykle barwę zieloną[1]. U niektórych gatunków warstwa komórek welamenu jest postrzępiona w formie filcowato zbitych włosków (np. storczykowate z rodzaju pafiopedilum)[1].

Przypisy

  1. 1 2 3 4 Krystyna Oszkinis: Storczyki. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 2004. 83-09-01774-X.
  2. 1 2 3 4 Alicja Szweykowska, Jerzy Szweykowski, Słownik botaniczny, Wiedza Powszechna, 2003, s. 960, ISBN 83-214-1305-6.