Wiązowiec zachodni
| Systematyka[1][2] | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Podkrólestwo | |||
| Nadgromada | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Nadklasa | |||
| Klasa | |||
| Nadrząd | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
wiązowiec zachodni | ||
| Nazwa systematyczna | |||
| Celtis occidentalis L. Sp. pl. 2:1044. 1753 | |||
| Synonimy | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4] | |||
![]() | |||
| Zasięg | |||
![]() | |||
Wiązowiec zachodni (Celtis occidentalis) – gatunek drzewa z rodziny konopiowatych. Pochodzi z Ameryki Północnej[3]. W Polsce uprawiany i dziczejący, uznawany za zadomowionego antropofita[5]. Uznawany za Inwazyjny Gatunek Obcy(IGO)[6].
Morfologia
- Pokrój
- Średniej wielkości drzewo liściaste. W swoim naturalnym środowisku osiąga duże rozmiary, w Europie uzyskuje tylko 12–18 m wysokości[7].
- Kora
- Gładka, u młodych drzew szorstka.
- Liście
- Jesienią przebarwiają się na bladożółto.
- Owoce
- Wielkości grochu i po dojrzeniu mają kolor czerwono-purpurowy[7]. Są chętnie zjadane przez ptaki, które w ten sposób przyczyniają się do jego rozprzestrzenienia[7].
Zastosowanie i uprawa
W Europie jest używany do nasadzeń w zieleni miejskiej. Dostarcza drewna o barwie od żółto-szarej do jasnobrązowej z żółtymi plamami.
Jest całkowicie mrozoodporny (strefy mrozoodporności 3–10)[7]. Najlepiej rośnie na glebach żyznych, przepuszczalnych i wilgotnych, na stanowiskach półcienistych. Rozmnaża się go przez wysiew nasion jesienią.
Przypisy
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-01-21] (ang.).
- 1 2 Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-05-05].
- ↑ Celtis occidentalis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Zbigniew Mirek i inni, Vascular plants of Poland. An annotated checklist, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2020, s. 54, ISBN 978-83-62975-45-7.
- ↑ Gatunki obce w Polsce [online], www.iop.krakow.pl [dostęp 2025-01-20].
- 1 2 3 4 Geoffrey Burnie i inni, Botanica. Ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC 271991134.
Identyfikatory zewnętrzne:
- BioLib: 3523
- EoL: 589818
- Flora of North America: 233500334
- FloraWeb: 1333
- GBIF: 2984481
- iNaturalist: 54857
- IPNI: 301424-2
- ITIS: 19040
- NCBI: 228587
- Plant Finder: 245541
- identyfikator Plant List (Royal Botanic Gardens, Kew): kew-2708380
- Plants of the World: urn:lsid:ipni.org:names:301424-2
- Tela Botanica: 77016
- identyfikator Tropicos: 33300001
- USDA PLANTS: CEOC
- IRMNG: 11056610
- CoL: S4SV

