Wianek

Wianek – rodzaj nakrycia głowy (wieńca) upleciony z ziół i kwiatów. Tradycyjnie wianki noszone były przez dziewczęta i niezamężne kobiety, stąd stały się symbolem niewinności. O kobiecie zamężnej mówiło się, że „straciła wianek”^[1].

Skoro w nocy po północy, po pierwszej godzinie,

obróćże się, moja panno, twą twarzyczką do mnie.

Nie będę się obracała, bo mnie główka boli,

straciłam se swój wianeczek, to dla twojej woli^[1].

Zgodnie z polską, a także ogólnosłowiańską tradycją, panna młoda oddaje druhnom swój wianek podczas weselnych oczepin.

W dawnych czasach zakonnice chowane były w wiankach. Zielony wieniec składany na grobie to symbol czci oddanej tam pochowanym. Wianek pojawia się też na wielu obrazach o treści religijnej. Ze względu na skojarzenie z niewinnością, biały wianek jest też elementem stroju dziewczynek przystępujących do Pierwszej Komunii^[1].

Wianek zakłada się też do strojów ludowych^[2], np. krakowskiego.

Tradycyjnym obyczajem jest puszczanie wianków w Noc Świętojańską^[1].

• wiano