Widłogonek fioletowoczelny
| Thalurania glaucopis[1] | |||
| (J.F. Gmelin, 1788) | |||
![]() samiec | |||
![]() samica | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
widłogonek fioletowoczelny | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
![]() | |||
| Zasięg występowania | |||
![]() | |||
Widłogonek fioletowoczelny[4] (Thalurania glaucopis) – gatunek małego ptaka z rodziny kolibrowatych (Trochilidae), zamieszkujący wschodnią część Ameryki Południowej. Nie wyróżnia się podgatunków[2][5].
- Wygląd
- Lekko zakrzywiony, czarny dziób. Samiec – czapeczka fioletowa, grzbiet zielony. Spód ciała złotozielony, ogon rozwidlony, stalowoniebieski. Samica – spód ciała szarawobiały. Widoczne zielone plamy na bokach i ciemnoniebieskim ogonie.
- Zasięg
- Południowo-wschodnia Brazylia, wschodni Paragwaj, północno-wschodnia Argentyna, być może północny Urugwaj[2][5].
- Środowisko
- Dziewicze lasy i ich obrzeża, zarośla; spotykany także w podmiejskich parkach i ogrodach, a niekiedy nawet w centrach miast. Występuje od okolic poziomu morza do 850 m n.p.m.[6]
- Pożywienie
- Żywi się nektarem wielu gatunków roślin zarówno naturalnie występujących, jak i introdukowanych; zjada też drobne owady, w tym muchówki i motyle[6]. Żeruje od niskich warstw podszytu po korony drzew[6].
- Status
- Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje widłogonka fioletowoczelnego za gatunek najmniejszej troski (LC – least concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Całkowita liczebność populacji nie została oszacowana; w 1996 roku opisywany był jako „pospolity”. Trend liczebności populacji oceniany jest jako spadkowy ze względu na utratę siedlisk leśnych[3].
Przypisy
- ↑ Thalurania glaucopis, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- 1 2 3 Violet-capped Woodnymph (Thalurania glaucopis). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-15)]. (ang.).
- 1 2 Thalurania glaucopis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2024 [dostęp 2025-01-14] (ang.).
- ↑ Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Trochilini Vigors, 1825 (wersja: 2024-09-15). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2025-01-14].
- 1 2 F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Hummingbirds. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-08-25]. (ang.).
- 1 2 3 4 5 Weller, A.A., G.M. Kirwan & P.F.D. Boesman: Violet-capped Woodnymph (Thalurania glaucopis), version 1.0. [w:] Birds of the World (red. J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal, D.A. Christie & E. de Juana) [on-line]. Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY, USA, 2020. [dostęp 2025-01-14]. (ang.).

Bibliografia
- Gosler Andrew: Atlas ptaków świata. Warszawa: MULTICO Oficyna Wydawnicza, 2000. ISBN 83-7073-059-0.
Linki zewnętrzne
- Zdjęcia i nagrania audiowizualne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).



