Wieża ciśnień (Parowozownia Gniezno)
 nr rej. 772/Wlkp/A z 08.12.2009[1] | |
 Wieża ciśnień | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Adres |
ul. Składowa 1 |
| Styl architektoniczny |
Historyzm pruski, modernizm |
| Inwestor | |
| Wysokość do dachu |
21,5 m |
| Rozpoczęcie budowy |
ok. 1905 |
Położenie na mapie Gniezna  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu gnieźnieńskiego  | |
 52°31′41″N 17°36′03″E/52,528056 17,600833 | |
Wieża ciśnień w Gnieźnie wybudowana najprawdopodobniej w 1905 roku na terenie przyległym do nowo powstałej w 1872 roku stacji kolejowej Gniezno, która stała się ważnym punktem w węźle komunikacyjnym Poznań – Toruń. Rosnące natężenie ruchu kolejowego w obrębie węzła Gniezno powodowało wzmożone zapotrzebowanie na wodę. Dotychczas istniejące wieże ciśnień nie były w stanie zapewnić wystarczającej ilości wody do parowozów. Nowa wieża ciśnień stanęła na północ od budynku noclegowni. Budynek otrzymał bryłę grzybka, którego cokół i trzon licowano cegłą, a nadwieszoną głowicę otynkowano. Pojemność zbiornika wynosiła 300 m³. Zasilanie zbiornika wodą zapewniała pompownia parowa zlokalizowana w Dalkach. W latach 1941–1943 zbudowano ujęcie wody wraz z elektryczną stacja pomp w Jankowie Dolnym. Posiadał on możliwość zaopatrywania w wodę zbiornika w wieży na terenie Parowozowni Gniezno. Inwestycja ta umożliwiła zwiększenie rezerw wody, a także odciążyła dotychczasową pompownię w Dalkach.
Zobacz też
Linki zewnętrzne
Przypisy
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo wielkopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 31 stycznia 2025.