Wiechońkowate

Wiechońkowate

Eulophidae
Westwood, 1829
samiec Eulophinae sp.
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Rząd	błonkoskrzydłe
Podrząd	trzonkówki
Infrarząd	owadziarki
Nadrodzina	bleskotki
Rodzina	wiechońkowate
Synonimy
Entiidae Hedqvist, 1974

Wiechońkowate (Eulophidae) – rodzina błonkówek z nadrodziny bleskotek.

Przedstawiciele tej rodziny występują na całym świecie^[1].

W Polsce do 2019 roku stwierdzono niemal 300 gatunków^[2].

Stopy 4 członowe, ostroga przedgoleniowa krótka i prosta. Czułki zwykle 10 członowe, pierwsze 2-4 człony tworzą funiculus^[1]. U samców czułki często silnie rozgałęzione^[2].

Ubarwienie ciała ciemne, metalicznie lśniące^[1].

Wiechońkowate są parazytoidami bardzo wielu grup owadów. Pasożytują na przedstawicielach licznych rodzin motyli, chrząszczy, błonkówek i muchówek, wciornastków i pluskwiaków równoskrzydłych (z rodzin misecznikowatych i tarcznikowatych). Żerują również w jajach pająków (jako nadpasożyty gąsieniczników atakujących jaja), oraz w roztoczach. Wiele gatunków atakuje, jako pasożyty pierwotne, larwy owadów żerujących w ukryciu (w drewnie, minujących liście itp.)^[1].

Do wiechońkowatych zaliczanych jest około 4300 gatunków^[1] i 5 podrodzin^[3]:

• Entedoninae
• Entiinae
• Eulophinae
• Opheliminae
• Tetrastichinae