Wielkoryta

Wielkoryta
Велікарыта
Великорита
Ilustracja
Cerkiew św. Proroka Eliasza
Państwo

 Białoruś

Obwód

 brzeski

Rejon

małorycki

Sielsowiet

Wielkoryta

Populacja
 liczba ludności


291
(2019)

Kod pocztowy

225912

Położenie na mapie obwodu brzeskiego
Mapa konturowa obwodu brzeskiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Wielkoryta”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Wielkoryta”
Położenie na mapie Polski w 1939 r.
Mapa konturowa Polski w 1939 r., blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Wielkoryta”
Ziemia51°56′18″N 24°03′07″E/51,938333 24,051944

Wielkoryta[1] (biał. Велікарыта, Wielikaryta; ros. Великорита, Wielikorita) – agromiasteczko na Białorusi, w obwodzie brzeskim, w rejonie małoryckim, w sielsowiecie Wielkoryta, nad Rytą i przy drodze republikańskiej R17.

Siedziba parafii prawosławnej; znajduje się tu cerkiew pw. św. Proroka Eliasza[2].

Historia

Wieś Wielka Ryta ekonomii brzeskiej w drugiej połowie XVII wieku[3].

W XIX i w początkach XX w. położona była w Rosji, w guberni grodzieńskiej, w powiecie brzeskim. Była wówczas siedzibą gminy (wołości) Wielkoryta.

W dwudziestoleciu międzywojennym leżała w Polsce, w województwie poleskim, w powiecie brzeskim, w gminie Wielkoryta[4]. Po II wojnie światowej w granicach Związku Sowieckiego. Od 1991 w niepodległej Białorusi.

Urodził tu się senator RP Janusz Bielawski.

Zobacz też

Przypisy

  1. Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata. Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2019. ISBN 978-83-254-2578-4.
  2. Православный приход храма святого пророка Илии в агрогородке Великорита. pravbrest.by. [dostęp 2022-01-03]. (ros.).
  3. Stanisław Zawadzki, Gospodarowanie ekonomiami królewskimi w Wielkim Księstwie Litewskim w świetle kontraktów dzierżawnych z II poł. XVII w., Warszawa 2021, s. 167.
  4. Baza Miejscowości Kresowych. [dostęp 2022-01-03]. (pol.).

Bibliografia