Wielosensorowy System Rozpoznania i Dozorowania

Wielosensorowy System Rozpoznania i Dozorowania
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 Polska

Producent

Rosomak SA (dawniej Wojskowe Zakłady Mechaniczne) w Siemianowicach Śląskich

Typ pojazdu

transporter opancerzony

Trakcja

kołowa 8×8

Załoga

4

Historia
Prototypy

2011

Produkcja

od 2012

Egzemplarze

2

Dane techniczne
Silnik

Silnik Diesla z turbosprężarką, 6-cylindrowy Scania D1 12 56A03PE[a]
(pojemność skokowa 11,7 dm³)[1][2] o mocy 360 kW (490 KM) przy 2100 obr./min; M = 1,97 kNm

Transmisja

Automatyczna skrzynia biegów ZF 7HP 902S Ecomat (7 przełożeń do przodu + 1 bieg wsteczny)[1]

Poj. zb. paliwa

304 l

Pancerz

warstwowy

Długość

7,77 m

Szerokość

2,83 m

Wysokość

2,36 m

Prześwit

0,43 m

Masa

bojowa: około 22 000 kg

Osiągi
Prędkość

100 km/h
w wodzie: 10 km/h do przodu, 3 km/h do tyłu

Zasięg pojazdu

500–1000 km (w zależności od wersji)[3]

Pokonywanie przeszkód
Rowy (szer.)

2,10 m

Ściany (wys.)

0,50 m

Kąt podjazdu

60%

Przechył boczny

30%

Dane operacyjne
Użytkownicy
 Polska,

Wielosensorowy System Rozpoznania i Dozorowania (WSRiD) - polski transporter opancerzony z system rozpoznania, służący do wsparcia i ochrony działań bojowych wojska. Produkowany przez Rosomak S.A. z udziałem firm Elbit Systems i Wojskowych Zakładów Łączności. Zaprezentowany w 2011 na XIX Międzynarodowym Salonie Przemysłu Obronnego w Kielcach[4].

Historia

W czasie ustalania przez wojsko wymagań tzw. pakietu afgańskiego dla wozów Rosomak, zgłoszono potrzebę posiadania pojazdu z systemem rozpoznania. Zadaniem WSRiD miało być zabezpieczenie działających w terenie sił bojowych, prowadzenie osłony stanowisk postoju, tymczasowych baz, prowadzenia rozpoznania w tym powietrznego i analiza uzyskanych danych. Zaplanowano nabycie dwóch zestawów zbudowanych na KTO Rosomak. Przetarg ogłoszono w czerwcu 2010, dostawę zaplanowano na koniec sierpnia 2011. W przetargu wzięły udział dwa podmioty: MAW Telecom z WB Electronics i AMZ-Kutno oraz: Elbit Systems i Wojskowe Zakłady Łączności Nr 1. 18 listopada 2010 wyłoniono zwycięzcę przetargu, zostało nim konsorcjum Elbit. Terminu dostawy w sierpniu 2011 nie udało się jednak dotrzymać, gdyż jeszcze jesienią 2011 pojazdy przechodziły próby zdawczo-odbiorcze, a w maju 2012 roku jeden z pojazdów ciągle znajdował się w zakładach w Siemianowicach Śląskich. Do testowania zestaw trafił pod koniec kwietnia 2013[5][6][7].

Konstrukcja

Pojazd został zbudowany na podstawowym zmodernizowanym podwoziu KTO Rosomak. Podstawowe elementy wyposażenia wozu to:

  • stabilizowana głowica optoelektroniczna,
  • kamera termowizyjna,
  • kamera dzienna,
  • dalmierz laserowy,
  • stacja radiolokacyjna pola walki (węgierskiej firmy Pro Patria Electronics Ltd.)[4],
  • kilka bezpilotowych środków rozpoznawczych BSL typu FlyEye produkcji WB Electronics[8][9],
  • system samoobrony Obra-3,
  • wynośny system samoosłony służący do monitorowania ruchu w otoczeniu wozu,
  • zestaw odbioru zobrazowania,
  • przenośne głowice obserwacyjne,
  • czujniki akustyczno-sejsmiczne,
  • Głowica i radiolokator umieszczone na podnoszonym, 5-metrowym maszcie[10][7].

System jest obsługiwany za pomocą 4 stanowisk:

  • dowódcy załogi,
  • operatora głowicy i radaru,
  • operatora systemów wynośnych,
  • kierowcy transportera[11].

Wielosensorowy Systemu Rozpoznania i Dozorowania, jest jednym z dwóch tego rodzaju egzemplarzy znajdujących się obecnie w Wojskach Lądowych, w 17 Wielkopolskiej Brygadzie Zmechanizowanej[12][13] oraz 12 Brygadzie Zmechanizowanej[14].

Uwagi

  1. Spotykane są różne warianty zapisu, prawidłowe oznaczenie to: DI12 56 A 03 PE (na podstawie tabliczki z dokumentacji Scanii).

Przypisy

  1. 1 2 Krzysztof Wilewski, Rosomaki w polskiej armii [online], polska-zbrojna.pl, 12 lipca 2013 [dostęp 2022-12-09].
  2. Informacje o produkcie (Information Product) / Operator’s Manual – Engine Type: Industrial/..., Displacement: 12, Languages: English / Search – DI12 DC12 Industrial engine [online], Scania – Technical Information Library, maj 2001, s. 10–11, 54–55 [dostęp 2022-12-09], Bezpośredni link do pliku PDF.
  3. Kołowe Transportery Opancerzone. Rosomak S.A. [dostęp 2020-06-10]. (pol.).
  4. 1 2 MSPO 2011, czyli czego potrzeba polskiej armii [cz. 1-3], „Gadżetomania” [dostęp 2025-03-21] [zarchiwizowane z adresu 2025-01-22].
  5. Najdroższy Rosomak w służbie [online], DziennikZbrojny.pl [dostęp 2025-03-21].
  6. Rosomak WSRID - Magnum-x [online], www.magnum-x.pl [dostęp 2025-03-21].
  7. 1 2 o, Nowy Rosomak-WSRiD [online], Gdzie zaczyna się wojsko…, 26 grudnia 2010 [dostęp 2025-03-21].
  8. MSPO 2011 – Bezzałogowce [online] [dostęp 2025-03-21].
  9. Bezzałogowe statki powietrzne w Siłach Zbrojnych RP, „Nowa Technika Wojskowa”, nr 4/2022, s. 36-44, ISSN 1230-1655
  10. Misyjne Rosomaki [online], DziennikZbrojny.pl [dostęp 2025-03-21].
  11. System Rozpoznania na Rosomaku [online], polska-zbrojna.pl [dostęp 2025-03-21] [zarchiwizowane z adresu 2023-10-31].
  12. Redakcja, Mają ratować życie żołnierzy. W Międzyrzeczu są już nowe rosomaki [online], Gazeta Lubuska, 2 października 2012 [dostęp 2025-03-21].
  13. Sprzętowa brygada [online] [dostęp 2025-03-21].
  14. 12 Brygada Zmechanizowana [online] [dostęp 2025-03-21].

Linki zewnętrzne

Wizualizacja systemu