Wiesław Gierłowski

Wiesław Gierłowski

Data i miejsce urodzenia	16 kwietnia 1925 Lida
Data i miejsce śmierci	21 marca 2016 Gdańsk
Miejsce spoczynku	Cmentarz Łostowicki
Zawód, zajęcie	bursztynnik, konserwator zabytków
Alma Mater	Akademia Handlowa w Szczecinie Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Odznaczenia

Wiesław Stefan Gierłowski (ur. 16 kwietnia 1925 w Lidzie, zm. 21 marca 2016 w Gdańsku^[1][2]) – polski bursztynnik i konserwator zabytków, popularyzator bursztynnictwa.

Urodził się w rodzinie Michała Cypriana (1897–1948) i Marii z domu Hajdul (1906–1980). Brat Zygmunta (1929–1992). Uczęszczał do Szkoły Powszechnej nr 1 i Szkoły Powszechnej nr 5 w Lidzie, następnie do grudnia 1939 r. do Gimnazjum Państwowego im. Hetmana Karola Chodkiewicza. Od drugiej klasy szkoły powszechnej należał do Związku Harcerstwa Polskiego^[2][3].

Podczas okupacji niemieckiej pracował na roli w Jodkiszkach^[3]. Od lutego 1943 r. służył w Armii Krajowej (ps. „Grom”) w obwodzie Lida i w NIE (od sierpnia 1944 r.), brał udział w walkach, m.in. w operacji „Ostra Brama”. 17 października 1944 r. został aresztowany przez NKGB i osadzony w obozie przejściowym w Lidzie, skąd po 3 dniach zbiegł^[2].

Po przyjeździe wiosną 1945 r. z Lidy na Pomorze (osiadł z rodzicami w Szczecinku)^[2]. Po śmierci ojca, z matką i bratem przeniósł się do Szczecina, gdzie podjął studia w Akademii Handlowej. Po ukończeniu studiów pracował w banku oraz jako księgowy w przedsiębiorstwach państwowych. Od 1957 r. był dyrektorem regionalnym na północną Polskę Centrali Przemysłu Ludowego i Artystycznego, następnie dyrektorem sopockiego Zrzeszenia Wytwórców „Art-Region”, a później gdańskich Zakładów Artystycznych Artystów-Plastyków „Art”. W 1974 r. został absolwentem historii sztuki na poznańskim Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza. W roku 1975 przeprowadził się do Zalesia, gdzie założył pracownię konserwacji zabytków oraz artystycznego bursztynnictwa, którą prowadził do roku 2005^[1][2][4][5]. Współtwórca i od 1996 r. pierwszy prezes Zarządu Głównego Stowarzyszenie Bursztynników w Polsce^[6].

Jest autorem według różnych źródeł od kilkuset do ponad 1000^[1] publikacji popularyzatorskich, publicystycznych i naukowych.

Dwukrotnie żonaty, od 1973 r. był w związku małżeńskim z Gabrielą z domu Budnik, która również jest bursztynnikiem. Ojciec Krzysztofa (ur. 1976)^[2][3].

Zmarł w Gdańsku, pochowany w Kwaterze Akowskiej^[7] na cmentarzu Łostowickim (kwatera 103-15-18)^[8].

• Gierłowski W., 1999: Bursztyn i gdańscy bursztynnicy. Wyd. Marpress, Gdańsk.

• Krzyż z Mieczami Orderu Krzyża Niepodległości (2015)
• Krzyż Walecznych (dwukrotnie: 9 lipca 1944, 1967 Londyn)
• Medal Wojska (Londyn 1948)
• Krzyż Partyzancki (1968)
• Krzyż Armii Krajowej (1986)
• Medal św. Wojciecha (2006)^[9]
• Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury”
• Odznaka „W uznaniu wybitnych zasług dla Miasta Gdańska” (2006)
• Odznaka „Zasłużony dla Odbudowy Gdańska”

Źródło:^[3]

• Bursztynnik Stulecia 2001 r. (razem z prof. Kosmowską-Ceranowicz)^[10]
• Nagroda Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury za liczne publikacje naukowe, za zaangażowanie w tworzenie Muzeum Bursztynu, za promocję bursztynu i Gdańska jako jego Stolicy oraz z okazji jubileuszu 90. urodzin (2015)^[11]