Willa Aronsohna w Bydgoszczy

Willa Lewina Aronsohna w Bydgoszczy
Zabytek: nr rej. A/363/1 z 15 czerwca 1993[1]
Ilustracja
Widok od ul. Gdańskiej
Państwo

 Polska

Miejscowość

Bydgoszcz

Adres

ul. Śniadeckich 1

Typ budynku

willa

Styl architektoniczny

neorenesans

Kondygnacje

2

Ukończenie budowy

1866

Pierwszy właściciel

Lewin Louis Aronsohn

Położenie na mapie Bydgoszczy
Mapa konturowa Bydgoszczy, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Willa Lewina Aronsohna w Bydgoszczy”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Willa Lewina Aronsohna w Bydgoszczy”
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego
Mapa konturowa województwa kujawsko-pomorskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Willa Lewina Aronsohna w Bydgoszczy”
Ziemia53°07′42″N 18°00′18″E/53,128333 18,005000

Willa Lewina Aronsohna w Bydgoszczy – zabytkowa willa w Bydgoszczy.

Położenie

Budynek stoi na rogu ul. Gdańskiej i Śniadeckich w Bydgoszczy. W jego pobliżu znajduje się rzeźba Mariana Rejewskiego na ławeczce.

Charakterystyka[2]

Budynek wzniesiono w latach 60. XIX wieku dla bankiera żydowskiego pochodzenia Lewina Louisa Aronsohna (1850–1928). Był on znanym w Bydgoszczy filantropem, fundatorem posągu „Łuczniczki”. W 1918 r. został Honorowym Obywatelem Bydgoszczy. W latach 1994–1995 budynek został odrestaurowany, a od 1995 r. jest siedzibą Administracji Domów Miejskich w Bydgoszczy. W latach 2014–2015 obiekt przeszedł remont kapitalny.

Architektura[3]

Willę wzniesiono w stylu neorenesansu. Od strony południowej była ona otoczona ogrodem. W fasadzie wschodniej znajduje się taras ujęty po bokach pilastrami oraz weranda zwieńczona balkonem. Pomiędzy oknami umieszczone są dwie półkolumny, podtrzymujące belkowanie z dekoracyjnym fryzem kostkowym. Dach jest zdobiony dekoracyjnym, ażurowym fryzem okapowym.

Do czasów dzisiejszych na elewacjach budynku zachowały się tonda z płaskorzeźbionymi puttami oraz bogate wyposażenie wnętrza, m.in. neorokokowe piece kaflowe, kominek, sztukaterie, witraże, dębowe boazerie oraz drewniany strop kasetonowy w gabinecie.

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo kujawsko-pomorskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 31 stycznia 2025 [dostęp 2014-02-28].
  2. ↑ Bręczewska-Kulesza Daria, Derkowska-Kostkowska Bogna, Wysocka A., [i inni]: Ulica Gdańska. Przewodnik historyczny, Bydgoszcz 2003
  3. ↑ Parucka Krystyna. Zabytki Bydgoszczy – minikatalog. „Tifen” Krystyna Parucka. Bydgoszcz 2008. ISBN 978-83-927191-0-6

Bibliografia

  • Bręczewska-Kulesza Daria, Derkowska-Kostkowska Bogna, Wysocka A., [i inni]: Ulica Gdańska. Przewodnik historyczny, Bydgoszcz 2003
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.