Willemit
![]() | |
| Właściwości chemiczne i fizyczne | |
| Skład chemiczny |
krzemian cynku |
|---|---|
| Twardość w skali Mohsa |
5,5 |
| Przełam |
muszlowy, zadziorowaty |
| Łupliwość |
niewyraźna |
| Układ krystalograficzny |
trygonalny |
| Gęstość |
3,89-4,18 g/cm³ |
| Właściwości optyczne | |
| Barwa |
biała, zielona, czerwona, brązowa, bezbarwny, czarny |
| Rysa |
biała |
| Połysk |
tłusty, szklisty |


Willemit – minerał z gromady krzemianów, jest minerałem bardzo rzadkim.
Nazwa pochodzi od imienia króla Niderlandów Wilhelma I (1772-1843).
Charakterystyka
Właściwości
Tworzy kryształy izometryczne, krótkosłupowe, tabliczkowe przyjmujące postać romboedru. Występuje w skupieniach zbitych, ziarnistych, naciekowych, promienistych. Jest kruchy, przezroczysty, w świetle ultrafioletowym wykazuje intensywną fluorescencję (żółtawą, zieloną), i zieloną fosforescencję. Jest izostrukturalny z fenakitem. Zawiera domieszki żelaza, manganu. Po sproszkowaniu rozpuszcza się w kwasie solnym.
Występowanie
Powstaje w strefie utleniania rud cynku. Współwystępuje z cynkitem, kalcytem, franklinitem, smithsonitem.
Miejsca występowania: USA, Kanada, RPA, Namibia, Demokratyczna Republika Konga, Niemcy, Grenlandia.
Zastosowanie
Bibliografia
- W. Schumann: Minerały świata Oficyna Wydawnicza "Alma-Press", 2003
- J. Bauer: Przewodnik Skały i minerały, Wyd. Multico, 1997
- Leksykon Przyrodniczy – Minerały i kamienie szlachetne, "Horyzont", 2002
