Wincenty Dembiński
 podpułkownik | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Główne wojny i bitwy |
wojna francusko-pruska |
| Odznaczenia | |
 | |
Wincenty Dembiński (ur. 15 grudnia 1846 w Małej Komorzy, zm. 10 marca 1921 w Toruniu) – żołnierz armii pruskiej, oficer Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej, kawaler Orderu Virtuti Militari.
Życiorys
Urodził się w Małej Komorzy w rodzinie Teodora i Janiny z Jasieńskich. Absolwent gimnazjum w Chełmnie i Akademii Rolniczej w Prószkowie. Uczestnik wojny francusko-pruskiej. Po zdemobilizowaniu pracował we własnym majątku w Zalesiu. Był członkiem towarzystw rolniczych i oświatowych. W czasie I wojny światowej działał w tajnej Organizacji Wojskowej Pomorza sprawując funkcję komendanta I Okręgu. Z kadry Straży Ludowej swego okręgu zorganizował Toruński baon wartowniczy. Za tę pracę został odznaczony pośmiertnie Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari[1]. W 1919 wstąpił do odrodzonego Wojska Polskiego i otrzymał przydział do 17 pułku Ułanów Wielkopolskich[1].
Zmarł w Toruniu i spoczywa na miejscowym cmentarzu. Był żonaty z Wandą Hoppe[1].
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 7648 (pośmiertnie, 17 maja 1922)[1][2]
Przypisy
- 1 2 3 4 Polak (red.) 1991 ↓, s. 31.
- ↑ Dziennik Personalny 1922.08.01 R.3 Nr24, „Biblioteka Uniwersytecka w Poznaniu”, 1 sierpnia 1922, s. 569 [dostęp 2025-02-18] (pol.).
Bibliografia
- Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/1. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1991. ISBN 83-900510-0-1.