Wincenty Szuwalski

Wincenty Szuwalski
Data urodzenia

20 lutego 1842

Data śmierci

14 października 1924

Miejsce spoczynku

cmentarz Powązkowski w Warszawie

Miejsce zamieszkania

Warszawa

Narodowość

polska

Rodzice

Wincenty, Maria

Małżeństwo

Maria

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Wincenty Szuwalski (ur. 20 lutego 1842, zm. 14 października 1924) – powstaniec styczniowy, podporucznik Wojska Polskiego.

Życiorys

Grób Wincentego Szuwalskiego na cmentarzu Powązkowskim

Syn Wincentego i Marii. Był aplikantem pocztowym w Warszawie. Uczestniczył w powstaniu styczniowym 1863. W stopniu podporucznika pełnił funkcję komisarza Sekcji I Okręgu Policji Powstańczej. Aresztowany przez władze carskiej został skazany na zasłanie[1] w Katordze Nerczyńskiej i Siwakowej.

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości (1918) w okresie II Rzeczypospolitej został awansowany do stopnia podporucznika weterana Wojska Polskiego.

2 maja 1923 został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[2] „za zasługi, położone dla Rzeczypospolitej Polskiej na polu działalności cywilnej w okresie walk o niepodległość r. 1863”[3].

Zmarł 14 października 1924[4]. Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 8, rząd 2, miejsce 7, 8)[5].

Jego żoną była Kazimiera (1860-1908).

Przypisy

  1. Cezary Kałusowski – zesłaniec – droga na Sybir 1864. [dostęp 2015-05-02].
  2. Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 37.
  3. Monitor Polski Nr 100 z 2 maja 1923. scan.lex.pl. s. 48. [dostęp 2025-05-19].
  4. Informacja o zmarłych: Wincenty Szuwalski. [dostęp 2015-05-02].
  5. Cmentarz Stare Powązki: SZUWALSCY, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2015-05-02].

Bibliografia