Winiatyńce
.jpg) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Populacja • liczba ludności |
|
| Nr kierunkowy |
+380 3554 |
| Kod pocztowy |
48660 |
Położenie na mapie obwodu tarnopolskiego  | |
Położenie na mapie Ukrainy  | |
 48°41′05″N 25°53′34″E/48,684722 25,892778 | |
Winiatyńce – wieś na Ukrainie w rejonie czortkowskim[1] należącym do obwodu tarnopolskiego. W II Rzeczypospolitej wieś w powiecie zaleszczyckim województwa tarnopolskiego.
W wydanym w 1919 r. „Ilustrowanym przewodniku po Galicyi” Mieczysław Orłowicz podawał: ...za Seretem Winiatyńce, miejsce odpustowe, gdzie 15 sierpnia zbiera się do 20.000 ludzi, z kaplicą kutą w skałach i Kalwaryą (...)[2].
W latach 1943–1944 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zamordowali w niej 25 Polaków[3].
Proboszczem rzymskokatolickiej parafii Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Winiatyńcach był ks. Teodor Kasperski, który zainicjował utworzenie Kalwarii Winiatynieckiej[4][5][6][7].
Przypisy
- ↑ Про утворення та ліквідацію районів [online], Офіційний вебпортал парламенту України [dostęp 2023-03-14] (ukr.).
- ↑ Mieczysław Orłowicz: Ilustrowany przewodnik po Galicyi, Bukowinie, Spiszu, Orawie i Śląsku Cieszyńskim. Lwów: Karol Kwieciński, 1919, s. 152.
- ↑ Henryk Komański, Szczepan Siekierka, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie tarnopolskim 1939–1946, wyd. 2, Wrocław: Nortom, 2006, s. 447, ISBN 83-89684-61-6, ISBN 978-83-89684-61-5, OCLC 156875487.
- ↑ Maria Taszycka: Winiatyńce. [dostęp 2015-03-25].
- ↑ Józef Kopacz. Wspomnienia z pielgrzymki do Winiatyniec. „Głosy Podolan”, s. 31-36, Nr 92, styczeń-luty 2009. Klub „Podole” Towarzystwa Miłośników Lwowa i Kresów Południowo Wschodnich w Warszawie. ISSN 1507-9996.
- ↑ Teodor Kasperski. swzygmunt.knc.pl. [dostęp 2015-03-23].
- ↑ Ewa Siemaszko: Duchowni katoliccy zamordowani w latach 1939-1946 przez nacjonalistów ukraińskich (bojówkarzy OUN, upowców / banderowców, policjantów ukraińskich i Ukraińców z Dywizji SS-Galizien) na terenach przedwojennych województw: wołyńskiego, lwowskiego, stanisławowskiego, tarnopolskiego, poleskiego i lubelskiego. nawolyniu.pl. [dostęp 2015-03-23].
Linki zewnętrzne
- Winiatyńce, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIII: Warmbrun – Worowo, Warszawa 1893, s. 549.
- Winiatyńce na stronie Rady Najwyższej Ukrainy. [dostęp 2018-12-12]. (ukr.).
- Maria Taszycka: Winiatyńce. [dostęp 2015-03-25].
- Мар’яна Феник: Церковний скандал на Тернопільщині. Продовження історії.. [dostęp 2018-12-12]. (ukr.).
- Мар’яна Феник: На Тернопільщині під час богослужіння побилися священики. [dostęp 2018-12-12]. (ukr.).