Witold Tumanowicz

Witold Tumanowicz

Data i miejsce urodzenia	4 listopada 1986 Lublin
Zawód, zajęcie	polityk
Stanowisko	poseł na Sejm X kadencji (od 2023)
Partia	Ruch Narodowy, Konfederacja

Witold Sławomir Tumanowicz (ur. 4 listopada 1986 w Lublinie^[1]) – polski polityk, w latach 2011–2015 prezes Stowarzyszenia Marsz Niepodległości, poseł na Sejm X kadencji.

Absolwent XLVII Liceum Ogólnokształcącego im. Stanisława Wyspiańskiego w Warszawie^[1]. Studiował na Wydziale Inżynierii Produkcji Politechniki Warszawskiej oraz na Wydziale Nauk Ekonomicznych Uniwersytetu Warszawskiego^[1], nie kończąc żadnego z kierunków^[2]. Pracował m.in. jako grafik komputerowy^[2].

W 2006 kandydował na radnego dzielnicy Praga-Południe z ramienia Ligi Polskich Rodzin^[3]. Działał w Młodzieży Wszechpolskiej, był m.in. przewodniczącym sądu koleżeńskiego MW, a w latach 2011–2013 wiceprezesem tej organizacji^[1]. Od 2011 do 2015 kierował Stowarzyszeniem Marsz Niepodległości^[2]. Dołączył do Ruchu Narodowego (RN), wszedł w skład zarządu głównego partii. Obejmował funkcję pełnomocnika wyborczego swojego ugrupowania^[4] oraz popieranych przez nie kandydatów na prezydenta RP^[5][6].

W 2014 z listy RN^[7] oraz w 2019 z ramienia koalicji Konfederacja KORWiN Braun Liroy Narodowcy^[8] startował bezskutecznie do Parlamentu Europejskiego. W 2014 i 2018 ubiegał się o mandat radnego Sejmiku Województwa Mazowieckiego^[9][10]. W wyborach w 2015 z listy Kukiz’15 i w 2019 z ramienia Konfederacji Wolność i Niepodległość bez powodzenia kandydował do Sejmu^[11][12].

Został członkiem rady liderów Konfederacji, działającej jako federacyjna partia polityczna^[13]. W wyborach parlamentarnych w 2023 otwierał jej listę w okręgu chełmskim. Uzyskał wówczas mandat posła X kadencji z wynikiem 14 387 głosów^[14]. Został członkiem sejmowej komisji śledczej ds. wyborów korespondencyjnych^[15].

Wypowiadał się przeciwko osobom LGBT. W trakcie kampanii wyborczej w 2014 stwierdził, że gdyby Ruch Narodowy doszedł do władzy, osoby homoseksualne nie mogłyby m.in. pracować jako nauczyciele. Stwierdził również, że rejestrowano by wówczas nawet pojedyncze osoby orientacji homoseksualnej^[16].