Wodnokanczyl afrykański
| Hyemoschus aquaticus[1] | |
| (Ogilby, 1841) | |
 | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Podtyp | |
| Gromada | |
| Podgromada | |
| Infragromada | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Infrarząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj |
Hyemoschus |
| Gatunek |
wodnokanczyl afrykański |
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |
 | |
| Zasięg występowania | |
 | |
Wodnokanczyl afrykański[3], kanczyl afrykański[4] (Hyemoschus aquaticus) – gatunek ssaka z rodziny kanczylowatych (Tragulidae).
Występowanie
Zachodnia Afryka od Gwinei do Kamerunu, Republika Środkowoafrykańska, Gabon, Kongo, Demokratyczna Republika Konga.
Biotop
Lasy z gęstą roślinnością w pobliżu wody.
Systematyka
Takson po raz pierwszy opisał William Ogilby w 1841 roku pod nazwą Moschus aquaticus[5]. Jako miejsce typowe autor wskazał „Sierra Leone”[5]. Jedyny przedstawiciel rodzaju Hyemoschus – wodnokanczyl[3], opisanego przez Johna Edwarda Graya w 1845 roku[6].
Etymologia
Nazwa rodzajowa: υς us, υος uos – wieprz; rodzaj Moschus Linnaeus, 1758, piżmowiec[7]. Epitet gatunkowy: łac. aquaticus wodny, żyć nad wodą < aqua – woda[8].
Charakterystyka
Mały ssak o krępym tułowiu i krótkich kończynach. Sierść jest barwy czerwonobrązowej, z licznymi białymi plamkami na bokach ciała ułożonymi w pasy oraz ciągłymi lub punktowanymi pręgami. Szyja ciemnobrązowa z białymi poprzecznymi pręgami. Głowa o dużych oczach i ciemnym nosie. Górne kły u samców widoczne nawet przy zamkniętym pysku.
Wymiary ciała
- Długość ciała bez ogona
- 75–85 cm
- Długość ogona
- 10–15 cm
- Wysokość w kłębie
- 35–40 cm
- Waga ciała
- 10–15 kg (samice nieco większe i cięższe od samców)
Tryb życia
Aktywne głównie nocą, dzień spędzają czasami w norach. Są świetnymi pływakami i dobrze nurkują. W razie niebezpieczeństwa uciekają do wody. Kanczyle prowadzą osiadły tryb życia i żyją pojedynczo. Areał osobniczy samic wynosi 13–14 ha, natomiast samców 20–30 ha. W pary łączą się tylko w porze godowej. Samce nie są terytorialne, lecz mimo to są agresywne w stosunku do siebie. Odżywiają się pokarmem roślinnym: trawami, liśćmi, pędami, a także zjadają owady, skorupiaki, ryby, małe ssaki i padlinę. Głos ostrzegawczy kanczyla przypomina szczekanie.
Rozród
Zachowanie godowe i rozrodcze kanczyli są słabo poznane. Ciąża u samic trwa około 6–9 miesięcy, po czym rodzi się jedno młode. Okres laktacji trwa od 3 do 6 miesięcy[9].
Długość życia
Kanczyle afrykańskie żyją około 13 lat.
Wrogowie
Przypisy
- ↑ Hyemoschus aquaticus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ IUCN SSC Antelope Specialist Group, Hyemoschus aquaticus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2016, wersja 2016-1 [dostęp 2016-08-07] (ang.).
- 1 2 W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński, W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 169. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol.).
- ↑ K. Kowalski (redaktor naukowy), A. Krzanowski, H. Kubiak, B. Rzebik-Kowalska, L. Sych: Ssaki. Wyd. IV. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1991, s. 122, seria: Mały słownik zoologiczny. ISBN 83-214-0637-8.
- 1 2 W. Ogilby. A new species of Antelope. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 8, s. 35, 1840. (ang.).
- ↑ J.E. Gray. On the African Musk, Moschus aquaticus, Ogilby. „The Annals and Magazine of Natural History”. 16, s. 350, 1845. (ang.).
- ↑ T.S. Palmer: Index Generum Mammalium, a List of the Genera and Families of Mammals. Washington: Government Printing Office, 1904, s. 337, seria: North American Fauna. (ang.).
- ↑ aquaticus, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2021-12-27] (ang.).
- ↑ ADW: Hyemoschus aquaticus: INFORMATION [online], animaldiversity.ummz.umich.edu [dostęp 2017-11-27] (ang.).