Wojciech Dobiecki (1782–1862)
 | |
| generał | |
| Data i miejsce urodzenia |
17 kwietnia 1780 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
9 lutego 1862 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1798-1813, 1830-1831 |
| Siły zbrojne |
Legiony Polskie |
| Jednostki | |
| Główne wojny i bitwy | |
Wojciech Dobiecki (ur. 17 kwietnia 1780 w Łopusznie, zm. 9 lutego 1862 w Ostałowie[1]) – generał, uczestnik wojen napoleońskich i powstania listopadowego. Brat gen. Wincentego Dobieckiego.
Życiorys
Urodził się 17 kwietnia 1780 roku, w miejscowości Łopuszno[1][2]. Służbę wojskową rozpoczął w 1798 w Legii Naddunajskiej. Później w Legii gen. Jana Henryka Dąbrowskiego we Włoszech. Odbył kampanie: włoską, hiszpańską i pruską, gdzie został ciężko ranny w głowę.
Od sierpnia do października 1807 stacjonował w Prudniku jako oficer pułku ułanów Legii Polsko-Włoskiej[3]. Po powrocie do kraju w 1807 wszedł do Armii Księstwa Warszawskiego. W 1809 walczył przeciwko Austriakom. W 1812 wziął udział w inwazji na Rosję. W 1813 wziął dymisje w stopniu pułkownika. Założył rodzinę i zamieszkał w Pęczelicach, majątku ziemskim należącym do jego drugiej żony Anny z Niemiryczów[4].
Po wybuchu powstania listopadowego powrócił do służby. W styczniu 1831 generał ordynator armii powstańczej. Mimo olbrzymich trudności i złego stanu zdrowia sprostał obowiązkom. Po upadku powstania emigrował do Elbląga. Później powrócił do kraju i do Pęczelic, gdzie napisał „Wspomnienia wojskowe”, których część opublikowano w 1859 roku[5].
Przypisy
- 1 2 Dobiecki Wojciech Jozef Rudolf 1781-1862. Fundacja im. Ignacego Kapicy. [dostęp 2025-02-18].
- ↑ Tomasz Andrzej Nowak, Zeszyty radomszczańskie. Prace z dziejów Radomska i powiatu radomszczańskiego. Radomsko 2018, tom XIV, s.87, 88.
- ↑ Franciszek Dendewicz, Polscy napoleończycy na Ziemi Prudnickiej, „Ziemia Prudnicka: rocznik 2002”, Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, 2002, s. 21, ISBN 83-904302-6-6, ISSN 1642-977X.
- ↑ Dariusz Kalina, Roman Mirowski, Miasto i gmina Busko-Zdrój. Dzieje i zabytki. Busko-Zdrój 2014, s. 152.
- ↑ Czas: dodatek miesięczny. Kraków 1859, tom XV, s.273.
Bibliografia
- H. P Kosk, Generalicja polska, t. 1, wyd. Oficyna Wydawnicza „Ajaks”, Pruszków 1998.