Wojciech Kwiatkowski (nauczyciel)
 Wojciech Kwiatkowski jako przewodniczący MRN | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Rodzaj działalności |
pedagogiczna, samorządowa |
| nauczyciel | |
| Okres urzędowania |
od 1912 |
| przewodniczący MRN w Braniewie | |
| Okres urzędowania |
od 1957 |
| Odznaczenia | |
  .jpg){kind=small} | |
Wojciech Kwiatkowski (ur. 18 marca 1891 w Busku-Zdroju, zm. 21 października 1962 w Braniewie) – polski nauczyciel, organizator i pierwszy kierownik szkoły podstawowej w powojennym Braniewie.
Życiorys
Urodził się w Busku-Zdroju na Kielecczyźnie w rodzinie Antoniego i Józefy z domu Atachim. Uzyskał wykształcenie średnie – w 1912 ukończył Seminarium Nauczycielskie w Jędrzejowie. Rozpoczął pracę jako nauczyciel i tym zawodzie pracował bez przerwy przez dokładnie 50 lat. W 1912 został kierownikiem szkoły podstawowej w Grabkach. Od 1921 był kierownikiem szkoły w Broninie. Od 1925 był członkiem Polskiej Partii Socjalistycznej. Już w okresie przedwojennym pozostawał czynnym działaczem społecznym[1][2].
Po II wojnie światowej przyjechał na tzw. Ziemie Odzyskane, w lipcu 1945 został zameldowany jako 42 polski mieszkaniec Braniewa[3][4].
1 września 1945 Wojciech Kwiatkowski otworzył w Braniewie pierwszą po zakończeniu II wojny światowej szkołę podstawową, w pierwszym okresie o nazwie Publiczna Szkoła Podstawowa. Była to pierwsza szkoła uruchomiona po zakończeniu wojny w tym mieście i równocześnie pierwsza polska szkoła w wielusetletniej historii miasta. W dniu 1 września rozpoczęło w niej naukę zaledwie 7 uczniów[5][4], w grudniu tego roku uczniów w szkole było już 47, w tym w klasie pierwszej – 13, drugiej – 8, trzeciej – 9, czwartej – 9, piątej – 5, szóstej – 2, siódmej klasy nie było. W szkole brakowało wszystkiego – nie było książek, zeszytów, programów nauczaniu, o innych pomocach szkolnych nie mówiąc. Niemniej jednak utworzenie w kompletnie zrujnowanym wojną Braniewie szkoły podstawowej i w 1947 liceum zatrzymało w miejscowości na stałe polskich osadników i „awansowało Braniewo na miasto”[6]. Na stanowisku kierownika szkoły pozostawał do roku 1949, jako nauczyciel pozostawał aktywny do swojej śmierci[5][1].
W latach 1957–1958 był także przewodniczącym Miejskiej Rady Narodowej w Braniewie[7].
Zmarł 21 października 1962. Pochowany został na cmentarzu przy ul. Olsztyńskiej w Braniewie.
W latach 1966–1997 Szkoła Podstawowa nr 1 w Braniewie nosiła jego imię. Święto szkoły obchodzone było 21 listopada, w dniu nadania szkole patronatu[1][8].
Odznaczenia[1]
Przypisy
- 1 2 3 4 50 lat tradycji [w:] IKAT. Ilustrowany Kurier Terenowy, 6.12–12.12.1995 r., s. 3
- ↑ Krystyna Gełdon Radni Olsztyńskiej Wojewódzkiej Rady Narodowej z lat 1945–1950 : materiały biograficzne Komunikaty Mazursko-Warmińskie nr 3, 311–353, 2003, s. 335
- ↑ Stanisław Achremczyk, Alojzy Szorc, Braniewo, Olsztyn 1995, s. 258
- 1 2 Jarosław Zabłocki Proces adaptacji i integracji społecznej mieszkańców Braniewa ze szczególnym uwzględnieniem wpływu szkoły, praca magisterska napisana pod kierunkiem prof. dr. St. Kowalskiego, WSP Gdańsk 1962, Relacja pierwszego dyrektora szkoły Wojciecha Kwiatkowskiego, s. 59, Aneks Wywiad nr 1
- 1 2 Braniewo, Stanisław Achremczyk, Alojzy Szorc, Olsztyn 1995, s. 298–299
- ↑ Jarosław Zabłocki Proces adaptacji i integracji społecznej mieszkańców Braniewa ze szczególnym uwzględnieniem wpływu szkoły, praca magisterska napisana pod kierunkiem prof. dr. St. Kowalskiego, WSP Gdańsk 1962, Wywiad 25, Relacja adwokata Stefana Święcickiego, osadnika z Wileńszczyzny
- ↑ Braniewo, Stanisław Achremczyk, Alojzy Szorc, Olsztyn 1995, s. 249
- ↑ Jubileusz braniewskiej Jedynki, Nas Tygodnik. Gazeta Braniewska, 27 października 1995 r., s. 13
- ↑ Uchwała nr XL III/243 Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Olsztynie z dnia 18 listopada 1960 r. w sprawie nadania odznaki honorowej p.n. „Zasłużonym dla Warmii i Mazur”