Wojciech Wiechno
| Data urodzenia |
1914 |
|---|---|
| Data śmierci |
8 stycznia 2004 |
| Zawód, zajęcie |
lekarz chirurg, działacz państwowy i partyjny |
| Stanowisko |
przewodniczący Pomorskiej WRN w Bydgoszczy (1945–1947) |
| Partia | |
| Odznaczenia | |
   | |
Wojciech Bolesław Wiechno (ur. 1914, zm. 8 stycznia 2004[1]) – polski lekarz chirurg, działacz państwowy i partyjny, w latach 1945–1947 przewodniczący Pomorskiej Wojewódzkiej Rady Narodowej w Bydgoszczy, Sprawiedliwy wśród Narodów Świata.
Życiorys
Syn Stanisława. W 1938 ukończył studia medyczne, specjalizował się w zakresie chirurgii[2]. Uzyskał także tytuł profesorski. Podczas II wojny światowej pracował w szpitalu św. Rocha w Warszawie, regularnie udzielając pomocy Żydom uciekającym z getta warszawskiego, przyjmując ich jako pacjentów (m.in. prowadząc operacje plastyczne usuwające cechy charakterystyczne) i znajdując dla nich schronienie po aryjskiej stronie[3]. W okresie powstania warszawskiego działał pod pseudonimem „Bakcyl” w Sanitariacie Okręgu Warszawa Armii Krajowej jako komendant szpitala św. Rocha[1][4]. Pracował także w Szpitalu Wolskim, następnie po upadku powstania ewakuowany do Pszczelina pod Brwinowem wraz z częścią personelu[5].
Po wojnie wstąpił do Polskiej Partii Robotniczej. Z jej ramienia zasiadał w Pomorskiej Wojewódzkiej Radzie Narodowej w Bydgoszczy, pełnił funkcję jej przewodniczącego od 29 marca 1945 do lipca 1947[6]. Był także wiceprzewodniczącym wojewódzkiej komisji lokalowej[7]. Wykonywał zawód lekarza. Według jednego ze źródeł do 1947 był członkiem Krajowej Rady Narodowej, jednak zrezygnował z mandatu[8]. Podczas wojny koreańskiej został wicedyrektorem Szpitala Polskiego Czerwonego Krzyża w Hŭich’ŏn[9]. Później do 1980 był ordynatorem oddziału chirurgii ogólnej Szpitala Bielańskiego w Warszawie[10].
Był żonaty z lekarką Marią z domu Żandr, zastrzeloną przez Niemców w pierwszych dniach powstania warszawskiego[5]. Jego córką była psycholog i samorządowiec Olga Johann[3].
Odznaczenia
W 1984 otrzymał tytuł Sprawiedliwy wśród Narodów Świata za działania w okresie II wojny światowej[11]. W 1954 odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski ofiarną pracę w służbie zdrowia odznaczeni zostają następujący pracownicy Szpitala Polskiego Czerwonego Krzyża w KRLD[12], a w 1955 Medalem 10-lecia Polski Ludowej[13]
Przypisy
- 1 2 Wojciech Wiechno. 1944.pl. [dostęp 2024-10-10].
- ↑ Lista Lekarzy i Medyków pełniących obowiązki lekarzy w Powstaniu Warszawskim 1944 (W). Towarzystwo Lekarskie Warszawskie. [dostęp 2024-10-11].
- 1 2 Pamiątki po Sprawiedliwym prof. Wiechno w zbiorach Muzeum Historii Żydów Polskich. sprawiedliwi.org.pl, 16 listopada 2016. [dostęp 2024-10-11].
- ↑ Witold Sikorski: Służba sanitarna Powstania. lekarzepowstania.pl. [dostęp 2024-10-11].
- 1 2 Johann Olga – „Upadając, nakryła mnie swoim ciałem”. dulag121.pl. [dostęp 2024-10-11].
- ↑ Aleksander Kochański: Polska 1944–1991. Informator historyczny. Struktury i ludzie. T. 1. Warszawa: Instytut Pamięci Narodowej, 2022, s. 323. ISBN 978-83-8229-465-1. [dostęp 2024-09-26].
- ↑ Z wydarzeń dnia. „Gazeta Kujawska”. 222, s. 4, 30 września 1946. ISSN 0867-4892.
- ↑ Krzysztof Błażejewski: Towarzysz minister prosi o krzyżyk. expressbydgoski.pl, 2 listopada 2007. [dostęp 2024-10-11].
- ↑ Sylwia Szyc: Szpital pod bombami. Polscy lekarze na froncie wojny koreańskiej. przystanekhistoria.pl, 22 czerwca 2020. [dostęp 2024-10-11].
- ↑ Tadeusz Karolak, Maria Kobuszewska-Faryna, Renata Jelińska (red.): 40 lat Szpitala Bielańskiego 1960–2000. Warszawa: Grupa Wydawnictwo Pomorskie, grudzień 2000, s. 21. ISBN 83-88758-00-4. [dostęp 2024-10-11].
- ↑ Baza danych: Osoby: Wiechno Wojciech. getto.pl. [dostęp 2024-10-11].
- ↑ M.P. z 1954 r. nr A-23, poz. 369
- ↑ M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400