Worotniów
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Wysokość |
208 m n.p.m. |
| Populacja (2001) • liczba ludności |
|
| Kod pocztowy |
45639 |
Położenie na mapie obwodu wołyńskiego  | |
Położenie na mapie Ukrainy  | |
 50°41′56″N 25°32′02″E/50,698889 25,533889 | |
Worotniów (ukr. Воро́тнів) – wieś na Ukrainie na terenie rejonu łuckiego w obwodzie wołyńskim. W 2001 roku zamieszkiwana przez 822 mieszkańców.
Nad wsią góruje zbudowana w 1785 roku cerkiew Narodzenia Bogurodzicy. W okolicy znajduje się botaniczny rezerwat „Worotniw”.
W II Rzeczypospolitej należała do wiejskiej gminy Poddębce w powiecie łuckim w woj. wołyńskim i była zamieszkana przez Ukraińców. Obok znajdowała się kolonia polska utworzona po parcelacji majątku hr. Jezierskiego[1]
Podczas okupacji niemieckiej we wsi znajdował się obóz pracy dla Żydów. W listopadzie 1942 roku Niemcy rozstrzelali 130 więźniów obozu[2]. Zbiegłym Żydom niósł pomoc polski mieszkaniec Worotniowa Florian Kozakiewicz, za co w 1986 roku Instytut Jad Waszem uhonorował go tytułem Sprawiedliwego wśród Narodów Świata[3].
W 1943 roku w kolonii utworzyła się nieliczna polska samoobrona przed atakami UPA. W czerwcu 1943 w Worotniowie UPA zabiła 7 Polaków, a w listopadzie 1943 roku 12 rodzin ukraińskich posądzanych o sympatie komunistyczne[1].
Po wojnie wieś weszła w struktury administracyjne Związku Radzieckiego.
Przypisy
- 1 2 Władysław Siemaszko, Ewa Siemaszko, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na ludności polskiej Wołynia 1939–1945, t. 1, Warszawa: „von borowiecky”, 2000, s. 592, ISBN 83-87689-34-3, OCLC 749680885.
- ↑ Холокост на территории СССР: Энциклопедия, Moskwa 2009, ISBN 978-5-8243-1296-6 s.183
- ↑ Kozakiewicz Florian. collections.yadvashem.org. [dostęp 2024-10-02]. (ang.).