Pańszczycka Przełączka Wyżnia
![]() Od lewej: Wierch pod Fajki, dwie Pańszczyckie Czuby, Pańszczycka Przełączka Wyżnia, Skrajny Granat | |
| Państwo | |
|---|---|
| Wysokość |
ok. 2145 m n.p.m. |
| Pasmo | |
| Sąsiednie szczyty | |
Położenie na mapie Tatr ![]() | |
Położenie na mapie Karpat ![]() | |
Pańszczycka Przełączka Wyżnia (słow. Vyšná Panščická štrbina, niem. Obere Pańszczyca-Scharte, węg. Felső-Pańszczyca-csorba[1]) – położona na wysokości ok. 2145 m niewielka przełęcz w północnej grani Skrajnego Granatu, pomiędzy Skrajnym Granatem (2225 m) a Pańszczyckimi Czubami (dokładniej Zadnią Pańszczycką Czubą (ok. 2150 m)). Z przełęczy na północny zachód w kierunku Czarnego Stawu Gąsienicowego spada żleb ograniczający od strony północnej zachodnią ścianę Skrajnego Granatu (ok. 360 m wysokości). Do Pańszczycy opada żleb, dołem przechodzący w piarżysko[2].
Przez przełęcz nie prowadzi żaden znakowany szlak turystyczny, ale znajduje się w rejonie dopuszczonym do uprawiania wspinaczki skalnej (ale tylko od strony Doliny Gąsienicowej)[3]. Prowadzą przez nią 3 drogi wspinaczkowe:
- Północno-zachodnim żlebem (od żółtego szlaku na Skrajny Granat); 0 stopień trudności w skali tatrzańskiej, czas przejścia 30 min,
- z Pańszczycy; I, 1 godz.,
- z Granackiej Przełęczy(trawersem północno-wschodniej ściany Skrajnego Granatu); 0, 5 min[2].
Pierwsze znane wejście turystyczne (od zachodu) – Walenty Gadowski, Jakub Gąsienica Wawrytko starszy i Józef Gąsienica Wawrytko starszy[4].

Przypisy
- ↑ Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych [online] [dostęp 2016-03-20] [zarchiwizowane z adresu 2006-09-24].
- 1 2 Władysław Cywiński, Granaty, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2013, ISBN 978-83-7104-046-7.
- ↑ Dozwolone rejony wspinaczkowe w TPN [online] [dostęp 2019-01-04].
- ↑ Witold Henryk Paryski, Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Zawrat – Żółta Turnia, t. 2, Warszawa: Sport i Turystyka, 1951.


