Wydział Geoinżynierii Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego

Ideę utworzenia Wydziału Geodezyjnego zawdzięcza się przedstawicielom olsztyńskich instytucji geodezyjnych^[2] reprezentowanych przez mgr inż. Klemensa Janiszewskiego, Czesława Jaworskiego i inż. Wacława Sajkowskiego. Wysunięta przez nich inicjatywa, spotkała się z poparciem ówczesnych władz Wyższej Szkoły Rolniczej^[2] i jej władze, JM Rektora prof. Eugeniusza Grabdę i prorektorów prof. dr Hjalmara Ugglę i prof. dr Dominika Wanica oraz z uznaniem i pomocą władz wojewódzkich^[2] w osobie Wojewody Olsztyńskiego, inż. Mariana Gotowca. Zaowocowało to utworzeniem 1 października 1960 roku Zawodowego Studium Geodezji Urządzeń Rolnych, w którym odbyła się pierwsza rekrutacja kandydatów na studia z zakresu geodezji i urządzeń rolnych. Następnie przyjęto za priorytet pozyskanie dla Studium niezbędnej kadry naukowo-dydaktycznej. Dzięki pomocy Wydziału Geodezji i Kartografii Politechniki Warszawskiej w Olsztynie pracę rozpoczęli pierwsi naukowcy: dr inż. Witolda Senissona i mgr inż. Andrzeja Hopfera^[2]. W latach 1960–1963 pracownikami Zawodowego Studium Geodezji i Urządzeń Rolnych zostali absolwenci Wydziału Geodezji i Kartografii Politechniki Warszawskiej: mgr inż. Włodzimierz Lubomir Baran, mgr inż. Mirosław Graliński, mgr inż. Stanisław Goraj, mgr inż. Kazimierz Borkowski, mgr inż. Kazimierz Przybyłowski i mgr inż. Alojzy Wasilewski^[2].

3 grudnia 1967 r. przekształcono Studium Geodezji Urządzeń Rolnych w Wydział Geodezji Urządzeń Rolnych (WGUR), a 1 września 1970 r. zmieniono jego nazwę na Wydział Geodezji i Urządzeń Rolnych (WGiUR). 26 listopada 1971 r. Wydział uzyskał pierwsze uprawnienia do nadawania stopni naukowych doktora nauk technicznych i doktora nauk rolniczych z zakresu gleboznawstwa.

Wydział wyróżniał się nowatorską strukturą organizacyjną autorstwa pierwszego Dziekana Wydziału, dr inż. Witolda Senissona. Wyodrębniono trzy wyraźne piony: dydaktyczny (wyodrębniono w nim katedry jako jednostki wyłącznie dydaktyczne), naukowo-badawczy (tu tworzono zespoły problemowe) i techniczny (tworzyły go ogólnowydziałowe laboratoria specjalistyczne). Utworzono następujące Katedry:

• Katedra Geodezji (kierownik dr inż. Witold Senisson),
• Katedra Geodezji Wyższej i Fotogrametrii (kierownik dr inż. Lubomie Włodzimierz Baran),
• Katedra Geodezyjnych Urządzeń Rolnych (kierownik prof. Walery Fedorowicz),
• Katedra Przyrodniczych Podstaw Rolnictwa (kierownik doc. dr hab. Teofil Mazur),
• Katedra Matematyki i Statystyki Matematycznej (kierownik prof. dr Franciszek Indan).

1 października 1972 r., wraz z przekształceniem Wyższej Szkoły Rolniczej w Akademię Rolniczo-Techniczną, otworzono Planetarium Lotów Kosmicznych. Z kolei 11 września 1978 r. oddano do użytku Obserwatorium Satelitarne w Lamkówku k. Barczewa oraz Obserwatorium Astronomiczne w Olsztynie. 1 lipca 1989 r. Wydział uzyskał uprawnienia do nadawania stopnia naukowego doktora habilitowanego nauk technicznych w dyscyplinie geodezja i kartografia. Natomiast 1 września 1992 r. dokonano zmiany ostatniej nazwy Wydziału na Wydział Geodezji i Gospodarki Przestrzennej (WGiGP). 1 października 1997 r. nastąpiło uruchomienie kierunku gospodarka przestrzenna, a rok później informatyki, która w 2001 r. została przeniesiona na nowo powstały Wydział Matematyki i Informatyki. 1 września 1999 r. po połączeniu trzech szkół wyższych w Uniwersytet Warmińsko-Mazurski również WGiGP znalazł się w jego strukturze.

Natomiast 1 stycznia 2015 roku zmieniono nazwę jednostki na Wydział Geodezji, Inżynierii Przestrzennej i Budownictwa, a Wydział przejął od Wydziału Nauk Technicznych kształcenie na kierunkach związanych z budownictwem^[3]. Na koniec 2019 wydział prowadził kształcenie na 4 kierunkach: Budownictwo, Geodezja i kartografia, Gospodarka przestrzenna, Inżynieria informacji.

W roku 1951 utworzono w ówczesnej Wyższej Szkole Rolniczej Wydział Rybacki, kształcący kadry dla potrzeb rybołówstwa morskiego oraz rybactwa śródlądowego. Wydział posiadał w latach 50. i 60. pełne prawa akademickie, najlepszą w kraju rybacką kadrę naukową i program kształcenia. W latach 1966–1968 katedry specjalizujące się w problematyce morskiej zostały przeniesione do Wyższej Szkoły Rolniczej w Szczecinie, gdzie utworzono Wydział Rybactwa Morskiego i Technologii Żywności. Z pozostałych w Olsztynie czterech katedr: Rybactwa, Limnologii, Ichtiologii oraz Ekonomiki Przedsiębiorstw Rybackich, powołano przy Wydziale Zootechnicznym Oddział Rybactwa Śródlądowego. W 1970 roku z inicjatywy profesora Przemysława Olszewskiego i kadry naukowej, przy poparciu Ministerstwa Ochrony Środowiska i Zasobów Naturalnych, na bazie Oddziału i przeniesionej z byłego Wydziału Zootechnicznego Katedry Zoologii, zarządzeniem Ministerstwa Oświaty i Szkolnictwa Wyższego został powołany Wydział Ochrony Wód i Rybactwa Śródlądowego. Z dniem 31 stycznia 1997 roku Wydział zmienił swoją dotychczasową nazwę i przekształcił się w Wydział Ochrony Środowiska i Rybactwa, co odpowiadało faktycznemu profilowi kształcenia i prowadzonych badań. Jednak od 1 maja 2012 roku wraz z rozwojem oferty dydaktycznej, rozwojem obszarów badawczych, potencjałem naukowym kadry i z przyjętą strategią rozwoju Wydział przyjął nazwę Wydział Nauk o Środowisku.

Na koniec 2019 wydział prowadził kształcenie na 3 kierunkach: Inżynieria środowiska, Rybactwo, Turystyka i rekreacja.

W wyniku przeprowadzonej w 2018 roku przez ustawodawcę reformy i wejściem w życie ustawy z dnia 20 lipca 2018 Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, wprowadzającej ograniczenia liczby dyscyplin naukowych, 1 stycznia 2020 został powołany Wydział Geoinżynierii, z połączenia dotychczas dwóch funkcjonujących samodzielnie jednostek naukowych: Wydziału Geodezji, Inżynierii Przestrzennej i Budownictwa oraz Wydziału Nauk o Środowisku (kierunek Rybactwo został włączony w struktury Wydziału Bioinżynierii Zwierząt)^[4][5].

Na Wydziale prowadzone są badania i zajęcia w zakresie dyscyplin naukowych: geografia społeczno-ekonomiczna i gospodarka przestrzenna, inżynieria lądowa i transport oraz inżynieria środowiska, górnictwo i energetyka, prowadzone w 3 jednostkach: Instytut Inżynierii i Ochrony Środowiska, Instytut Geodezji i Budownictwa, Instytut Gospodarki Przestrzennej i Geografii.

Dyrektor: dr hab. inż. Jacek Rapiński^[9]

• Katedra Budownictwa Ogólnego i Fizyki Budowli
• Katedra Geodezji
• Katedra Geoinformacji i Kartografii
• Katedra Inżynierii Budowlanej
• Katedra Mechaniki i Konstrukcji Budowlanych
• Centrum Diagnostyki Radiowej Środowiska Kosmicznego

Dyrektor: dr hab. inż. Adam Senetra^[10]

• Katedra Nieruchomości i Studiów Miejskich
• Katedra Gospodarki Przestrzennej
• Katedra Geografii Społeczno-Ekonomicznej

Dyrektor: prof. dr hab. inż. Marcin Dębowski^[11]

• Katedra Biotechnologii w Ochronie Środowiska
• Katedra Inżynierii Środowiska
• Katedra Inżynierii Ochrony Wód i Mikrobiologii Środowiskowej
• Katedra Turystyki, Rekreacji i Ekologii

Kierownik: dr hab. inż. Jacek Katzer^[12]