Wygoniczi

Wygoniczi

Вы́гоничи

osiedle typu miejskiego
Cerkiew pod wezwaniem św. Mikołaja Cudotwórcy
Herb
Państwo	Rosja
Obwód	briański
Rejon	wygonicki
Populacja (2010) • liczba ludności	4 945[1]
Nr kierunkowy	+7 483 41
Kod pocztowy	243361
Tablice rejestracyjne	32
Położenie na mapie obwodu briańskiego Wygoniczi
Położenie na mapie Rosji Wygoniczi
53°06′N 34°04′E/53,100000 34,066667

Wygoniczi (ros. Вы́гоничи, biał. Вы́ганічы) – osiedle typu miejskiego w obwodzie briańskim w Federacji Rosyjskiej, ośrodek administracyjny rejonu wygonickiego.

Miejscowość położona jest na prawym brzegu Desny, 28 km na południowy zachód od Briańska.

Miejscowość powstała w 1887 roku jako osada przy stacji kolejowej Wygoniczi na trasie Briańsk–Homel w powiecie trubczewskim guberni orłowskiej^[2]. Stacja otrzymała swą nazwę od starej wsi Wygoniczi, oddalonej od tego miejsca o cztery kilometry. W 1922 roku miejscowość stała się ośrodkiem administracyjnym wołostu wygonickiego, a od 1929 roku jest, z przerwami, ośrodkiem administracyjnym rejonu.

W 1960 roku miejscowość otrzymała status osiedla typu miejskiego. W latach 60. w granicach miejscowości znalazły się takie punkty osadnicze jak Kozłowka, Kożanowka, Oriechowiczi, Rynok, Usowje, Czertowiczi.

W miejscowości działa fabryka asfaltu i betonu, mleczarnia, zakłady mięsne, fabryka „Płastik” (m.in. wyroby PCV, rury, zabawki), przedsiębiorstwo gospodarki leśnej.

W 1968 roku miejscowość liczyła 3,9 tys. mieszkańców^[3]. W 2010 roku liczba mieszkańców wyniosła 4 945^[1].

Według badań prowadzonych na początku XX wieku przez Jefima Karskiego na wschód od Wygonicz przebiegała granica między dialektami języka białoruskiego i rosyjskiego.

• Nasielonnyje punkty Brianskogo kraja. Encykłopiediczeskij słowar', Briańsk 2010. ISBN 978-5-903201-94-5

• Zdjęcie satelitarne miejscowości.. panoramio.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-19)].
• Historia parafii prawosławnej w Wygoniczach.. bryansk-eparhia.ru. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-14)].