Wyrozub
| Rutilus frisii[1] | |||
| (Nordmann, 1840) | |||
![]() | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
wyrozub | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
![]() | |||
Wyrozub[3] (Rutilus frisii) – gatunek ryby z rodziny karpiowatych (Cyprinidae), największa z rodzaju Rutilus.
Występowanie
Wyróżniono podgatunki:
- Rutilllus frisii frisii – podgatunek nominatywny, występuje w Morzu Czarnym, na tarło wchodzi do rzek Dniestr, Boh; Dniepr, Don i innych.
- Rutillus frisii velecensis – żyje we wschodniej Bułgarii, w rzekach Weleka i Rezowa.
Cechy morfologiczne
Osiąga długość 40–50 (maksymalnie 70) cm i masę 1–1,5 (maksymalnie 7) kg. Ma długie, walcowate, nieznacznie bocznie spłaszczone ciało. Trzon ogona jest długi i cienki. Otwór gębowy niewielki, w położeniu dolnym. Łuski są drobne. Grzbiet jest brązowoczarny z zielonym odcieniem, boki srebrzyste a brzuch biały. Płetwy szare z lekkim żółtym lub pomarańczowym odcieniem (zwłaszcza płetwa odbytowa i grzbietowa). Tęczówka oka żółta lub ceglasta.
Odżywianie
Zjada głównie mięczaki, skorupiaki i robaki.
Rozród
Tarło odbywa w marcu, kwietniu i maju. W tym czasie wędruje daleko w górę rzek. Ikra składana jest w piasku, pośród roślin wodnych.
Przypisy
- ↑ Rutilus frisii, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Rutilus frisii, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ G. Nikolski: Ichtiologia szczegółowa. Tłum. Franciszek Staff. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1970.
Bibliografia
- Josef Reichholf, Gunter Steinbach, Claus Militz: Wielka encyklopedia ryb : słodkowodne i morskie ryby Europy. Wiśniewolski Wiesław (tłum.). Warszawa: Muza, 1994. ISBN 83-7079-317-7.
- Fritz Terofal, Claus Militz: Ryby słodkowodne. Leksykon przyrodniczy. Henryk Garbarczyk, Eligiusz Nowakowski i Jacek Wagner. Warszawa: Świat Książki, 1997. ISBN 83-7129-441-7.
- Rutilus frisii (ang.) w: Froese, R. & D. Pauly. FishBase. World Wide Web electronic publication. fishbase.org [dostęp 20 czerwca 2009]

