Wyzwolenie Bełżca
| II wojna światowa | |||
| Czas |
21 lipca 1944 | ||
|---|---|---|---|
| Miejsce | |||
| Terytorium | |||
| Przyczyna | |||
| Wynik |
zwycięstwo oddziałów Armii Krajowej | ||
| Strony konfliktu | |||
| |||
| Dowódcy | |||
| |||
| Siły | |||
| |||
| Straty | |||
| |||
Położenie na mapie Okupowanej Polski w latach 1941-1944 _location_map.svg.png) | |||
 50°23′01″N 23°26′26″E/50,383611 23,440556 | |||
.svg.png){kind=small}
.svg.png){kind=icon}
Wyzwolenie Bełżca – zwycięska bitwa partyzancka stoczona 21 lipca 1944 przez batalion Armii Krajowej w czasie akcja Burza przeciw wojskom niemieckim, zakończona wyzwoleniem Bełżca spod okupacji niemieckiej.
Przebieg bitwy
Do walki o wyzwolenie Bełżca spod okupacji niemieckiej oddział Armii Krajowej przystąpił 21 lipca 1944. Oddziałem tym był batalion Armii Krajowej Obwodu Tomaszów Lubeliski. Dowodzony był przez podpułkownika Wilhelma Szczepankiewicza[1] i liczył około 700 partyzantów. Atak zakończył się powodzeniem. W trakcie walk Niemcy stracili 3 czołgi, 7 żołnierzy poległo a 1 został wzięty do niewoli[2]. Wyzwolony Bełżec Armia Krajowa ukrzymała w swych rękach kolejny dzień, aż do wkroczenia 22 lipca do miejscowości żołnierzy z 1 Gwardyjskiej Armii Pancernej z Armii Czerwonej[3][4].
Następnie podjęto decycję o wspólnych działania bojowych mających na celu zdobycie Tomaszowa Lubelskiego. Po około 6 godzinach walk wojska niemieckie zostały zmuszone do oddanania Tomaszowa w ręce partyzantów z Armii Krajowej i żołnierzy z Armii Czerwonej[2].
Przypisy
- ↑ SZCZEPANKIEWICZ, Wilhelm Franciszek.. [online], www.dws-xip.com [dostęp 2024-12-01].
- 1 2 Mańkowski 1978 ↓, s. 458.
- ↑ Dolata 1971 ↓, s. 350.
- ↑ Ślaski 1985 ↓, s. 302.
Bibliografia
- Bolesław Dolata: Wyzwolenie Polski 1944-1945. Warszawa: 1971.
- Zygmunt Mańkowski: Między Wisłą a Bugiem 1939-1944. Studium o polityce okupanta i postawach społeczeństwa. Lublin: 1978.
- Jerzy Ślaski: Polska walcząca 1939-1945. Tomy 5-6. Warszawa: 1985.