Wzgórze Czartoryja (Ręczno)

Wzgórze Czartoryja
Państwo

 Polska

Województwo

 łódzkie

Pasmo

Wzgórza Radomszczańskie

Wysokość

266,8[1] m n.p.m.

Wybitność

46,1[1] m

Położenie na mapie gminy Ręczno
Mapa konturowa gminy Ręczno, po lewej znajduje się czarny trójkącik z opisem „Wzgórze Czartoryja”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na dole znajduje się czarny trójkącik z opisem „Wzgórze Czartoryja”
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, na dole nieco na prawo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Wzgórze Czartoryja”
Położenie na mapie powiatu piotrkowskiego
Mapa konturowa powiatu piotrkowskiego, na dole nieco na prawo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Wzgórze Czartoryja”
Ziemia51°11′58″N 19°50′30″E/51,199444 19,841667

Wzgórze (Góra) Czartoryja, także Czartoria[1] oraz Piaskowiec Czartoria[2] – wzniesienie w paśmie Wzgórz Radomszczańskich o wysokości 266,8 n.p.m.. Znajduje się na granicy Czartoryi, przysiółka Ręczna, i Łęk Szlacheckich w powiecie piotrkowskim, województwie łódzkim. Leży w otulinie Sulejowskiego Parku Krajobrazowego, w pobliżu rezerwatu przyrody Wielkopole.

Czartoria jest zalesionym wzgórzem, nie posiada punktów widokowych, a szczyt ma nierówny, poszarpany kształt. Dostęp do niej jest możliwy drogami leśnymi od strony wsi Ręczno, sam szczyt znajduje się bezpośrednio przy drodze (po stronie gminy Ręczno). Blisko wzniesienia dawniej znajdował się kamieniołom[1]. Pod względem morfologicznym jest to ostaniec mezozoiczny (najbardziej wysunięta na północ mezozoiczna forma Wzgórz Radomszczańskich oraz północna rubież Wyżyny Małopolskiej po lewej stronie Pilicy). Część skał kredowych została odsłonięta w wyniku denudacji i erozji[3].

Odniesienia w kulturze

Przysiółek Czartoryja (Ręczno) jest jednym z miejsc akcji książki Zbigniewa Nienackiego pt. Uroczysko (Pan Samochodzik i święty relikwiarz) obok kolegiaty w Tumie[4].

Przypisy

  1. 1 2 3 4 Góra Czartoria. koronagorwojewodztwalodzkiego.blogspot.com. [dostęp 2024-09-12].
  2. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – nazwy obiektów fizjograficznych – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 1 stycznia 2025, identyfikator PRNG: 99743
  3. Główne miejscowości, obiekty i zabytki w parku i terenach przyległych. parkilodzkie.pl. [dostęp 2024-09-12].
  4. Zbigniew Nienacki: Uroczysko. Wydawnictwo Łodzkie, 1968, s. 311.