Yannis Philippakis

Yannis Philippakis
Ilustracja
Yannis Philippakis na Boardmasters (2021)
Data i miejsce urodzenia

23 kwietnia 1986
Olympos

Instrumenty

gitara

Gatunki

rock alternatywny, indie rock, math rock, dance-punk[1]

Zawód

muzyk, tekściarz

Wydawnictwo

Transgressive Records, Sub Pop, Warner Records

Zespoły
Edmund Fitzgerald (?), Foals (od 2005), Yannis & The Yaw (od 2016)

Yannis Philippakis (ur. 23 kwietnia 1986[2] w Olympos na Karpatosie[3]) – brytyjski wokalista, gitarzysta i autor tekstów greckiego pochodzenia, współzałożyciel i lider zespołu rockowego Foals.

Wczesne życie i edukacja

Urodził się w Olympos[3]. Pochodzi z rodziny greckiego architekta i południowoafrykańskiej żydowskiej antropolożki, której rodzina pochodziła z terenów współczesnej Ukrainy[4]. Pierwsze cztery lata życia spędził w Grecji, kolejny rok w Republice Południowej Afryce, po czym jego rodzice się rozstali[5]. Ojciec wrócił do Grecji gdy miał sześć lat, a on sam wychowywał się w kolejnych latach głównie w Oksfordzie[3].

Każdego lata odwiedzał swego ojca w Olympos na greckiej wyspie Karpathos. Odegrał on znaczącą rolę w jego życiu muzycznym, ucząc go tradycyjnych greckich pieśni. W wieku 12 lat po raz pierwszy usłyszał zespół Nirvana i wtedy powiedział, że „chce założyć zespół”[6].

W 2004 roku opuścił oksfordzki Magdalen College School i kontynuował naukę w St John's College w Oksfordzie[7]. Studiował literaturę angielską[3][8], ale studia porzucił na pierwszym roku, aby skupić się na karierze muzycznej[4][5].

Został wychowany w wierze prawosławnej, co wywarło wpływ na płytę Foals pn. Holy Fire[9].

Kariera muzyczna

Yannis Philippakis z zespołem Foals na Glastonbury Festival 2019
Yannis Philippakis z grupą Yannis & The Yaw na Rencontres Trans Musicales 2024 w Rennes

W 2005 roku[8] w Oksfordzie wraz z wieloletnim przyjacielem, perkusistą Jackiem Bevanem oraz gitarzystą Jimmym Smithem i basistą Walterem Gerversem założył zespół muzyczny Foals[1]. Pracując w barze zaprzyjaźnił się z Edwinem Congreavesem, który wszedł w skład zespołu[8] w roli klawiszowca[1]. Philippakis nie był pierwotnie wokalistą zespołu, a gitarzystą – piosenkarzem był Andrew Mears, który odszedł z grupy po wydaniu pierwszego singla „Try This on Your Piano”, aby skupić się na karierze w zespole Youthmovies[5].

Przed założeniem Foals był członkiem zespołu Edmund Fitzgerald[5].

Z zespołem Foals w 2008 roku wydał debiutancki album Antidotes. Ich drugi album Total Life Forever został nominowany w 2010 roku do Mercury Prize[5], a do tej nagrody w kolejnych latach byli jeszcze wielokrotnie zgłaszani. Kolejnymi płytami studyjnymi Foals były m.in.: Holy Fire z 2013 roku, What Went Down z 2015 roku i dwuczęściowy Everything Not Saved Will Be Lost z 2019 roku[8].

Wystąpił i udzielił wywiadu w filmie dokumentalnym Anyone Can Play Guitar z 2009 roku[10].

14 września 2012 roku wystąpił w katedrze anglikańskiej w Liverpoolu podczas koncertu z udziałem stu gitarzystów pn. „A Crimson Grail”, pod batutą amerykańskiego kompozytora Rhysa Chathama[11][12]. W 2014 roku współpracował nad kilkoma utworami z Karlem Hydem z Underworld po spotkaniu go na festiwalu[13].

W 2016 roku rozpoczął współpracę z perkusistą Tonym Allenem, którego był fanem. Ich dwudniowa sesja w Paryżu zaowocowała materiałem na minialbum, a ich współpraca była dalej rozwijana podczas kilku kolejnych nagrań. Gdy w kwietniu 2020 roku zmarł Allen, Philippakis przystąpił do ukończenia wspólnego projektu. Efektem projektu pn. Yannis & The Yaw była wydana za pośrednictwem wytwórni Transgressive 30 sierpnia 2024 roku EP-ka Lagos Paris London. Utwory te posiadają zarówno panafrykańskie wpływy, jak i akcenty muzyczne typowe dla Foals[14]. Pierwszy teledysk do utworu z minialbumu, „Walk Through Fire”, opublikowano 2 maja 2024 roku[15]. Wystąpił wraz z grupą na szeregu koncertach w m.in. w Wielkiej Brytanii i Francji, wspierając także organizację Music Venue Trust[16].

Współpracował z grupą CamelPhat przy ich debiutanckim albumie Dark Matter, którego premiera odbyła się 30 października 2020 roku. Wspólnie nagrali oni utwór „Hypercolour”[17] – singiel ten udostępniono pod koniec czerwca 2020 roku[18].

Napisał ścieżkę dźwiękową do sztuki teatralnej The Confessions w reżyserii swojego przyjaciela Alexandra Zeldina, którego premiera odbyła się w październiku 2023 roku w londyńskim Royal National Theatre[19]. Tworzył także muzykę do spektaklu The Other Place także w reżyserii Zeldina, którego premiera odbyła się w październiku 2024 roku[20].

Życie prywatne

Mieszka w południowym Londynie[5], w dzielnicy Camberwell[20].

Dyskografia

Yannis Philippakis (2016)

Foals

  • Antidotes (2008)
  • Total Life Forever (2010)
  • Holy Fire (2013)
  • What Went Down (2015)
  • Everything Not Saved Will Be Lost – Part 1 (2019)
  • Everything Not Saved Will Be Lost – Part 2 (2019)
  • Life Is Yours (2022)

Yannis & The Yaw

  • Lagos Paris London (2024)

Przypisy

  1. 1 2 3 AllMusic, Foals [online], www.allmusic.com [dostęp 2025-05-15] (ang.).
  2. Companies House, Yannis PHILIPPAKIS personal appointments - Find and update company information [online], find-and-update.company-information.service.gov.uk [dostęp 2025-05-15] (ang.).
  3. 1 2 3 4 Kate Brayden, 'The crowds all over Ireland are killer. We'll be coming back soon, that’s for sure': Foals’ Yannis Philippakis on the trio's comeback single [online], www.hotpress.com, 4 listopada 2021 [dostęp 2025-05-14] (ang.).
  4. 1 2 Jessica Elgot, We're brainy - and proud. The Jewish Chronicle [online], www.thejc.com, 22 grudnia 2010 [dostęp 2025-05-15] [zarchiwizowane z adresu 2016-09-29] (ang.).
  5. 1 2 3 4 5 6 Tim Lewis, Yannis Philippakis of Foals: ‘There’s something feral in me’ [online], www.theguardian.com, 26 czerwca 2016 [dostęp 2025-05-14] (ang.).
  6. Yiouli Eptakili-Kathimerini, From Karpathos to the charts [online], www.ekathimerini.com, 16 kwietnia 2008 [dostęp 2025-05-15] (ang.).
  7. Magdalen College School, OW Yannis Philippakis wins Brit Award [online], www.mcsoxford.org, 19 lutego 2020 [dostęp 2025-05-14] (ang.).
  8. 1 2 3 4 Kate Brayden, Foals' Yannis Philippakis: "For the three of us in the band, music is our real vocation. It’s not an act of needing to be motivated, it’s just everything that I do." [online], www.hotpress.com, 7 grudnia 2021 [dostęp 2025-05-14] (ang.).
  9. Simon Collins, Religion informs the Foals' new album [online], thewest.com.au, 7 lutego 2013 [dostęp 2025-05-15] (ang.).
  10. IMDb, Anyone Can Play Guitar. Full cast & crew [online], www.imdb.com [dostęp 2025-05-15] (ang.).
  11. Foals' Yannis Philippakis to perform free gig in Liverpool with composer Rhys Chatham [online], www.nme.com, 14 września 2012 [dostęp 2025-05-14] (ang.).
  12. Crimson Grail Liverpool Performance [online], simonconnor.wordpress.com, 19 września 2012 [dostęp 2025-05-14] (ang.).
  13. Leonie Cooper, Foals' Yannis Philippakis collaborates with Underworld's Karl Hyde [online], www.nme.com, 17 lutego 2014 [dostęp 2025-05-14] (ang.).
  14. Dominika Pawłowska, Yannis Philippakis frontman Foals, w nowym solowym projekcie z nieżyjącycm już Tonym Allanem [online], www.eskarock.pl, 17 kwietnia 2024 [dostęp 2025-05-14] (pol.).
  15. Surej Singh, Foals' Yannis Philippakis shares 'Walk Through Fire' video and announces UK and European shows with The Yaw [online], www.nme.com, 3 maja 2024 [dostęp 2025-05-14] (ang.).
  16. Liberty Dunworth, Foals' Yannis Philippakis announces further Yannis & The Yaw UK shows [online], www.nme.com, 18 października 2024 [dostęp 2025-05-14] (ang.).
  17. Will Richards, CamelPhat announce debut album, featuring Yannis Philippakis and Noel Gallagher [online], www.nme.com, 2 października 2020 [dostęp 2025-05-14] (ang.).
  18. Will Lavin, Listen to Foals' Yannis Philippakis join Camelphat on hypnotic new song 'Hypercolour' [online], www.nme.com, 26 czerwca 2020 [dostęp 2025-05-14] (ang.).
  19. Andrew Trendell, Foals' Yannis Philippakis on the "brutal" music he's written for new play 'The Confessions' [online], www.nme.com, 24 października 2023 [dostęp 2025-05-14] (ang.).
  20. 1 2 Mark Beaumont, Foals’ Yannis Philippakis: ‘I don’t see myself as being tethered to the band’ [online], www.independent.co.uk, 1 września 2024 [dostęp 2025-05-14] (ang.).