Złotokrecik
| Amblysomus | |||
| Pomel, 1848[1] | |||
![]() Złotokrecik hotentocki (A. hottentotus) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Rodzaj |
złotokrecik | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Chrysochloris hottentotus A. Smith, 1829 | |||
| Gatunki | |||
| |||
Złotokrecik[2] (Amblysomus) – rodzaj ssaków z podrodziny złotokrecików (Amblysominae) w obrębie rodziny złotokretowatych (Chrysochloridae).
Rozmieszczenie geograficzne
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Afryce Południowej[3][4][5].
Morfologia
Długość ciała samic 90–145 mm, samców 96–143 mm, długość tylnej stopy samic 10–18 mm, samców 11–20 mm; masa ciała samic 30–73 g, samców 30–98 g[5][6].
Systematyka
Rodzaj zdefiniował w 1848 roku francuski geolog, paleontolog i botanik Auguste Nicolas Pomel w artykule zatytułowanym Badania nad mięsożernymi Owadożernymi, opublikowanym w czasopiśmie „Archives des Sciences Pysiques et Naturelles”[1]. Pomel nie wskazał gatunku typowego; gatunkiem typowym jest (późniejsze oznaczenie) złotokrecik hotentocki (A. hottentotus)[4].
Etymologia
Amblysomus: gr. αμβλυς amblus ‘tępy, mętny’, od αμβλυνω amblunō ‘stępić’; σωμα sōma, σωματος sōmatos ‘ciało’[7].
Podział systematyczny
Do rodzaju należą następujące występujące współcześnie gatunki[8][6][3][2]:
| Grafika | Gatunek | Autor i rok opisu | Nazwa zwyczajowa[2] | Podgatunki[5][3][6] | Rozmieszczenie geograficzne[5][3][6] | Podstawowe wymiary[5][6][a] | Status IUCN[9] |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
![]() |
Amblysomus hottentotus | (A. Smith, 1829) | złotokrecik hotentocki | 5 podgatunków | Południowa Afryka (KwaZulu-Natal, Prowincja Przylądkowa Wschodnia, Wolne Państwo i Mpumalanga) i Lesotho; zakres wysokości: 0–2000 m n.p.m. | DC: 10,4–14,5 cm MC: 37–85 g |
LC |
| Amblysomus robustus | Bronner, 2000 | złotokrecik krzepki | gatunek monotypowy | endemit Południowej Afryki: Mpumalanga (Steenkampsberg wokół Lydenberg, Dullstroom i Belfast); zakres wysokości: 2000–2100 m n.p.m. | DC: 9–14,3 cm MC: 61–98 g |
VU | |
| Amblysomus septentrionalis | A. Roberts, 1913 | złotokrecik wyżynny | gatunek monotypowy | Południowa Afryka (Mpumalanga i północno-wschodnie Wolne Państwo) i Eswatini (Piggs Peak); zakres wysokości: 1600–1800 m n.p.m. | DC: 10,5–14,5 cm MC: 52–86 g |
NT | |
| Amblysomus marleyi | A. Roberts, 1931 | złotokrecik stokowy | gatunek monotypowy | endemit Południowej Afryki: KwaZulu-Natal (Ngwavuma i Ubombo na wschodnich zboczach gór Lebombo); być może południowo-wschodnie Eswatini (góry Lebombo); zakres wysokości: 490–695 m n.p.m. | DC: 9–12 cm MC: 30–34 g |
EN | |
| Amblysomus corriae | O. Thomas, 1905 | złotokrecik przylądkowy | 2 podgatunki | endemit Południowej Afryki: Prowincja Przylądkowa Zachodnia (od pobliża George) na wschód wzdłuż Gór Przylądkowych i przybrzeżnych równin do Prowincji Przylądkowej Wschodniej (Humansdorp); zakres wysokości: 10–1200 m n.p.m. | DC: 10,5–13,5 cm MC: 46–64 g |
NT |
Kategorie IUCN: LC – gatunek najmniejszej troski, NT – gatunek bliski zagrożenia, VU – gatunek narażony, EN – gatunek zagrożony.
Opisano również gatunek wymarły z plejstocenu Południowej Afryki[10]:
- Amblysomus hamiltoni (Graaff, 1957)
Uwagi
- ↑ DC – długość ciała; MC – masa ciała
Przypisy
- 1 2 A. Pomel. Etudes sur les carnassiers Insectivores. „Archives des Sciences Pysiques et Naturelles”. 9, s. 247, 1848. (fr.).
- 1 2 3 W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 21. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- 1 2 3 4 C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 110. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- 1 2 D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Amblysomus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-10-28].
- 1 2 3 4 5 W.A. Taylor, S. Mynhardt & S. Maree: Family Chrysochloridae (Golden Moles). W: R.A. Mittermeier & D.E. Wilson (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 8: Insectivores, Sloths and Colugos. Barcelona: Lynx Edicions, 2018, s. 195–197. ISBN 978-84-16728-08-4. (ang.).
- 1 2 3 4 5 Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 72. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
- ↑ T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 92, 1904. (ang.).
- ↑ C.J. Burgin, J.S. Zijlstra, M.A. Becker, H. Handika, J.M. Alston, J. Widness, S. Liphardt, D.G. Huckaby & N.S. Upham: The ASM Mammal Diversity Database. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 2.0) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2025-03-19]. (ang.).
- ↑ Taxonomy: Amblysomus – Genus. The IUCN Red List of Threatened Species. [dostęp 2025-03-19]. (ang.).
- ↑ G. de Graaff. A new chrysochlorid from Makapansgat. „Palaeontologia africana”. 5, s. 22, 1958. (ang.).
_1_(cropped_4-3).jpg)
_2.jpg)