Zagrodzki Groń

Zagrodzki Groń
Ilustracja
Widok z Pasma Pewelskiego
Państwo

 Polska

Pasmo

Beskid Makowski, Karpaty

Wysokość

668 m n.p.m.

Położenie na mapie gminy Stryszawa
Mapa konturowa gminy Stryszawa, blisko centrum po lewej na dole znajduje się czarny trójkącik z opisem „Zagrodzki Groń”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się czarny trójkącik z opisem „Zagrodzki Groń”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, po lewej znajduje się czarny trójkącik z opisem „Zagrodzki Groń”
Położenie na mapie powiatu suskiego
Mapa konturowa powiatu suskiego, po lewej znajduje się czarny trójkącik z opisem „Zagrodzki Groń”
Ziemia49°42′03,0″N 19°26′06,6″E/49,700833 19,435167

Zagrodzki Groń (668 m n.p.m.)[1] – szczyt Pasma Laskowskiego, które w regionalizacji fizycznogeograficznej Polski według Jerzego Kondrackiego zaliczane jest do Beskidu Makowskiego[2], w nowszej regionalizacji z 2018 roku do Beskidu Żywiecko-Orawskiego[3], a w najszerszym rozumieniu do Beskidu Żywieckiego[4]. Administracyjnie znajduje się w granicach wsi Lachowice w województwie małopolskim, w powiecie suskim, w gminie Stryszawa[5].

Północno-zachodnie stoki Zagrodzkiego Gronia opadają do Kurówki, ich dolną częścią biegnie linia kolejowa nr 97 z Suchej Beskidzkiej do Żywca[6]. Stoki południowo-wschodnie opadają do Lachówki. Nazwa szczytu pochodzi od należącego do Lachowic osiedla Zagrody znajdującego się na jego południowym stoku. Szczyt jest częściowo porośnięty lasem[5].

Widok na Pasmo Laskowskie z cmentarza w Hucisku
Widok na Pasmo Laskowskie z cmentarza w Hucisku

Przypisy

  1. ↑ Geoportal. Mapa topograficzna [online] [dostęp 2022-06-21].
  2. ↑ Jerzy Kondracki, Geografia regionalna Polski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998, s. 318, 327–328, ISBN 83-01-12479-2.
  3. ↑ J. Balon, M. Jodłowski, P. Krąż, Beskidy Zachodnie (513.4–5)', [w:] A. Richling i inni red., Regionalna geografia fizyczna Polski, Poznań data=2021, s. 481–496.
  4. ↑ Stanisław Figiel, Piotr Krzywda, Beskid Żywiecki: przewodnik, Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2006, s. 11, ISBN 83-89188-59-7.
  5. 1 2 Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2024-05-05].
  6. ↑ Beskid Śląski i Żywiecki. Mapa 1:50 000, Kraków: Compass, 2011, s. 1, ISBN 978-83-7605-084-3.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.