Zasłonak żółtomodry

Zasłonak żółtomodry

Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	grzyby
Typ	podstawczaki
Klasa	pieczarniaki
Rząd	pieczarkowce
Rodzina	zasłonakowate
Rodzaj	Thaxterogaster
Gatunek	zasłonak żółtomodry
Nazwa systematyczna
Thaxterogaster croceocoeruleus (Pers.) Niskanen & Liimat. Fungal Diversity: 10.1007/s13225-022-00499-9, [71] (2022)

Zasłonak żółtomodry (Thaxterogaster croceocoeruleus (Pers.) Niskanen & Liimat.) – gatunek grzybów należący do rodziny zasłonakowatych (Cortinariaceae).

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Thaxterogaster, Cortinariaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi^[1].

Po raz pierwszy zdiagnozował go w 1798 r. Christiaan Hendrik Persoon nadając mu nazwę Agaricus croceocaeruleus. W 1861 r. Elias Fries przeniósł go do rodzaju Cortinarius, a w 2022 r. Tuula Niskanen i Kare Liimatainen do rodzaju Thaxterogaster^[1]

Nazwę polską podał Andrzej Nespiak w 1975 r.^[2] Jest niespójna z aktualną nazwą naukową^[1].

Kapelusz

Średnica 1,5–3 cm, początkowo wypukły, potem płasko rozpostarty, a nawet wklęsły na środku. Brzeg bardzo cienki, falisty. Powierzchnia lepka, drobnowłókienkowata. Początkowo ma barwę od ciemnofioletowej do bladoniebieskiej, czasami z szarymi plamami, szybko jednak staje się ochrowożółta^[3].

Blaszki

Szeroko przyrośnięte, szerokie, początkowo białawe do bladożółtych, potem szafranowo-brunatne. Ostrza delikatne^[3].

Trzon

Wysokość do 2,5–6 cm, grubość 0,5–0,6 cm, cylindryczny, często zagięty lub skręcony. Powierzchnia biaława, czasami początkowo niebieskawa, potem ochrowa, czasami ze zbiegająca strefą pierścieniową^[3].

Miąższ

Cienki, białawy, w trzonie ochrowy, bez wyraźnego zapachu. W smaku gorzkawy (zwłaszcza naskórek)^[3].

Cechy mikroskopijne

Wysyp zarodników rdzawobrunatny. Zarodniki prawie kuliste, o rozmiarach 7–8,5 × 6–7 μm, dość silnie brodawkowate. Cheilocystydy 8–10 μm. Skórka zbudowana z grubościennych, równoległych strzępek o średnicy 4–9 μm^[3].

Występuje w Ameryce Północnej i Europie^[4]. Jest rzadki^[3]. W piśmiennictwie naukowym na terenie Polski do 2003 r. podano 2 stanowiska^[2].

Naziemny grzyb mykoryzowy. Rośnie na ziemi, w lasach liściastych, zwłaszcza dębowych^[3]. Owocniki wytwarza od sierpnia do października^[3].

Grzyb niejadalny^[3].