Zasule

Zasule
Засулле
Засулье
Ilustracja
cerkiew św. Jana Chrzciciela w Zasulu
Państwo

 Białoruś

Obwód

 miński

Rejon

stołpecki

Sielsowiet

Rubieżewicze

Populacja
 liczba ludności


302
(2019)

Kod pocztowy

222662

Położenie na mapie obwodu mińskiego
Mapa konturowa obwodu mińskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Zasule”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Zasule”
Położenie na mapie Polski w 1939 r.
Mapa konturowa Polski w 1939 r., u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Zasule”
Ziemia53°34′47″N 26°49′53″E/53,579722 26,831389

Zasule (biał. Засулле, Zasulle; ros. Засулье, Zasulje) – agromiasteczko na Białorusi, w obwodzie mińskim, w rejonie stołpeckim, w sielsowiecie Rubieżewicze.

Historia

W Rzeczypospolitej Obojga Narodów leżały w województwie mińskim, w powiecie mińskim. Odpadły od Rzeczypospolitej w 1793, w wyniku II rozbioru.

W XIX i w początkach XX w. położone były w Rosji, w guberni mińskiej, w powiecie mińskim. Pod zaborami i w II Rzeczypospolitej do 1927 były siedzibą gminy Zasule.

W dwudziestoleciu międzywojennym leżały w Polsce, w województwie nowogródzkim, w powiecie stołpeckim[a], do 1 kwietnia 1927 w gminie Zasule[1], następnie w gminie Stołpce[2]. W 1921 wieś liczyła 730 mieszkańców, zamieszkałych w 139 budynkach, w tym 722 Polaków i 8 Białorusinów. 703 mieszkańców było wyznania prawosławnego, 23 rzymskokatolickiego i 4 mojżeszowego[1]. Folwark liczył zaś 53 mieszkańców, zamieszkałych w 7 budynkach, wyłącznie Polaków. 31 mieszkańców było wyznania prawosławnego i 22 rzymskokatolickiego[1].

Położone były wówczas przy granicy ze Związkiem Sowieckim. Na początku lat 20. stacjonowały tutaj kompanie IV Poznańskiego Batalionu Etapowego i 2 Batalionu Straży Granicznej, a następnie kompania Korpusu Ochrony Pogranicza.

Po II wojnie światowej w granicach Związku Sowieckiego. Od 1991 w niepodległej Białorusi. Do 28 maja 2013 siedziba sielsowietu liczącego 13 miejscowości[3].

Właściciele

Wchodziły w skład klucza rubieżewickiego hrabstwa kojdanowskiego Radziwiłłów. Ok. 1728 w ramach zastawu w posiadaniu Żyżemskich. W I poł XIX w. nabyli je Krupscy, którzy byli właścicielami tutejszych dóbr do czasów sowieckich[4].

Osoby związane z miejscowością

Uwagi

Przypisy

Bibliografia