Zatoka Pallisera
 Wybrzeże Zatoki Pallisera | |
| Państwo | |
|---|---|
| Lokalizacja | |
| Wymiary |
16 km x 32 km |
| Cieki wodne uchodzące | |
Położenie na mapie Nowej Zelandii  | |
 41°25′S 175°05′E/-41,416667 175,083333 | |
Zatoka Pallisera (ang. Palliser Bay)[1] – zatoka Oceanu Spokojnego, położona u wybrzeży Wyspy Północnej[2], w północnej części Cieśniny Cooka, pomiędzy przylądkami Turakirae Head (na zachodzie) i Cape Palliser (na wschodzie)[3]. Ma 16 km długości i 32 km szerokości[4]. Nazwa zatoki pochodzi od nazwy przylądka Cape Palliser, nazwanego w 1770 roku przez Jamesa Cooka na cześć jego przyjaciela Hugha Pallisera[3]. Do zatoki uchodzi rzeka Ruamahanga[5]. Wybrzeże zatoki jest całkowicie wystawione na działanie fal napływających z południa. Klify z mułowca są podmywane przez fale i narażone na osuwanie się. Izolacja Zatoki Pallisera oraz jej spektakularne krajobrazy sprawiły, że u jej wybrzeży powstało kilka luksusowych domków wypoczynkowych, przeznaczonych dla zamożnych turystów z Nowej Zelandii i z zagranicy[6].
Zatoka Pallisera leży w regionie słynącym z gwałtownych wiatrów, dlatego przez lata zatonęło w niej wiele statków. Wśród jednostek, które uległy tu katastrofie, były m.in. Zuleika (o wyporności wynoszącej 1 092 tony), która rozbiła się w 1897 roku, pochłaniając 12 ofiar śmiertelnych, oraz Ripple (187 ton), która zatonęła w 1924 roku, wraz ze wszystkimi członkami załogi[3].
Przypisy
- ↑ Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami RP: Nazewnictwo Geograficzne Świata. T. Zeszyt 10: Morza i oceany. Warszawa: Główny Geodeta Kraju, 2008, s. 43. ISBN 978-83-254-0462-8. [dostęp 2024-12-08]. (pol.).
- ↑ Palliser Bay | enciclopedia.cat [online], www.enciclopedia.cat [dostęp 2025-04-11] (kat.).
- 1 2 3 Alexander Hare McLintock, M. SC Thomas Ludovic Grant-Taylor, New Zealand Ministry for Culture and Heritage Te Manatu Taonga, PALLISER BAY [online], An encyclopaedia of New Zealand, edited by A. H. McLintock, 1966. [dostęp 2025-04-11] (ang.).
- ↑ Saul Bernard Cohen, The Columbia gazetteer of the world, New York : Columbia University Press, 1998, s. 2346, ISBN 978-0-231-11040-2 [dostęp 2025-04-11] (ang.).
- ↑ J.B. Macdonald, Geography of New Zealand, Wellington, N.Z., Gordon, 1903, s. 36 [dostęp 2025-04-11] (ang.).
- ↑ New Zealand Ministry for Culture and Heritage Te Manatu Taonga, Palliser district [online], teara.govt.nz [dostęp 2025-04-11] (ang.).