Zawalony Schron
| Plan jaskini | |
 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Właściciel | |
| Długość |
8 m |
| Deniwelacja |
0 m |
| Wysokość otworów |
1790 m n.p.m. |
| Wysokość otworów nad dnem doliny |
590 m |
| Ekspozycja otworów |
ku N |
| Data odkrycia |
28 maja 1999 roku |
| Odkrywca |
M. Parczewski i Z. Tabaczyński |
| Kod |
(nr inwentarzowy PIG) T.E-12.59 |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°14′43″N 19°54′48″E/49,245394 19,913233 | |
Zawalony Schron – jaskinia w Dolinie Małej Łąki w Tatrach Zachodnich. Wejście do niej znajduje się w górnej części Żlebu Pronobisa na wysokości 1790 metrów n.p.m. Jaskinia jest pozioma, a jej długość wynosi 8 metrów[1].
Opis jaskini
Główną częścią jaskini jest niewielka salka, do której prowadzi, od niewielkiego otworu wejściowego, 2,5-metrowy korytarz. Z salki odchodzi krótki, 2-metrowy korytarzyk. Wejście do jaskini utrudnia leżącą w otworze wanta, stąd jej nazwa[2].
Przyroda
W jaskini nie ma nacieków. Ściany są suche, brak jest na nich roślinności[2].
Historia odkryć
Jaskinia została odkryta przez M. Parczewskiego i Z. Tabaczyńskiego w 1999 roku. W tym samym roku sporządzili oni jej plan i opis[2].
Przypisy
- ↑ Jaskinie Tatr [online], 27 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-24] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-27].
- 1 2 3 Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2016-12-17].