Zbójnicka Piwnica
| Plan jaskini | |
 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Właściciel | |
| Długość |
20 m |
| Głębokość |
4,2 m |
| Deniwelacja |
4,2 m |
| Wysokość otworów |
1250 m n.p.m. |
| Wysokość otworów nad dnem doliny |
150 m |
| Ekspozycja otworów |
ku górze, ku N, ku N |
| Data odkrycia |
30 czerwca 2007 roku |
| Odkrywca |
A. i M. Ciszewscy, J. Nowak i E. Wójcik |
| Kod |
(nr inwentarzowy PIG) T.E-08.73 |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°14′11″N 19°51′55″E/49,236431 19,865281 | |
Zbójnicka Piwnica – jaskinia, a właściwie schronisko, w Dolinie Kościeliskiej w Tatrach Zachodnich. Ma trzy otwory wejściowe znajdujące się w zachodnim zboczu dolnej części Wąwozu Kraków, w północnej ścianie Zbójnickiej Turni, w pobliżu Jaskini w Zbójnickiej Turni, na wysokości 1250 m n.p.m. Długość jaskini wynosi 20 metrów, a jej deniwelacja 4,2 metrów[1].
Opis jaskini
Jaskinią jest salka do której można się dostać z trzech otworów wejściowych. Z dwóch otworów prowadzą do niej krótkie, szczelinowe korytarzyki, z trzeciego większy korytarz zaczynający się 1,2-metrową studzienką[2].
Przyroda
W jaskini występuje mleko wapienne i nacieki grzybkowe.
Ściany są mokre, rosną na nich glony. Wszędzie dociera światło dzienne[2][3].
Historia odkryć
Jaskinię odkryli Andrzej i Michał Ciszewscy, Jakub Nowak i Ewa Wójcik 30 czerwca 2007 roku.
15 lipca 2007 roku Jakub Nowak, Joanna Ślusarczyk i Jan Wołek sporządzili pierwszy plan i opis jaskini[2][3].
Przypisy
- ↑ Jaskinie Tatr [online], 23 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-24] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-23].
- 1 2 3 Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2016-03-27].
- 1 2 Jakub Nowak. Żar 2007. „Jaskinie”. Nr 4 (49), s. 26–27, październik–grudzień 2007. Michał Gradziński, Grzegorz Haczewski, Jakub Nowak, Mariusz Szelerewicz. Kraków: Firma Rysunkowa „Szelerewicz”. ISSN 1234-4345. [dostęp 2016-03-28].