Zbigniew Skąpski
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| profesor nauk technicznych | |
| Specjalność: geodezja inżynieryjna | |
| Alma Mater | |
| Doktorat | |
| Profesura | |
| Uczelnia |
Politechnika Lwowska |
| Odznaczenia | |
    | |
Zbigniew Skąpski (ur. 3 października 1903 w Rymanowie, zm. 25 lutego 1985) – polski inżynier geodeta, profesor Politechniki Krakowskiej.
Życiorys
Był synem Bolesława (1876-1948), inżyniera geometry[1] i Jadwigi z Marciszewskich[2] oraz wnukiem Zygmunta Skąpskiego (1843-1907), powstańca styczniowego i poborcy podatkowego[3]. Jego rodzeństwem byli: Anna, Bolesław (1905–1940), prokurator w Ministerstwie Sprawiedliwości w Warszawie, ofiara zbrodni katyńskiej i Zdzisław (1919–1974)[4][5]. Bratankiem Zbigniewa Skąpskiego, synem Bolesława, był Andrzej Sariusz-Skąpski (1937–2010), a prawnuczką jest Izabella Sariusz-Skąpska (ur. 1964).
Uzyskał tytuł inżyniera geodety w 1929 kończąc studia na Oddziale Mierniczym Wydziału Inżynierii Lądowej i Wodnej Politechniki Lwowskiej. W latach 1929–1934 był asystentem II Katedry Miernictwa Politechniki Lwowskiej.[6]. Tak jak ojciec, w okresie II Rzeczypospolitej wykonywał zawód mierniczego (geodety) przysięgłego będąc przypisanym do ul. Starowiślnej 39 (znajdował się na liście mierniczych przysięgłych, przysięgę złożył 23 sierpnia 1934).
Podczas II wojny światowej walczył w kampanii francuskiej, służył w szeregach 2 Warszawskiego pułku artylerii lekkiej[6]
W latach 1952–1961 prowadził wykłady w Katedrze Geodezji Górniczej na Wydziale Geodezji Górniczej AGH. W 1961 roku na podstawie pracy "Techniczno-ekonomiczne kryteria wydajności pracy w geodezji górniczej" napisanej pod kierunkiem prof. Zygmunta Kowalczyka uzyskał doktorat.[7] Był profesorem Politechniki Krakowskiej[6]. Na tej uczelni był dziekanem Wydziału Inżynierii Sanitarnej i Wodnej[6]. Sprawował stanowisko dyrektora Państwowego Przedsiębiorstwa Mierniczego[6]. Pełnił funkcję przewodniczącego Krakowskiego Oddziału Stowarzyszenia Geodetów polskich[6].
Zmarł 25 lutego 1985 w wieku 82 lat[6][8] Został pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie (kwatera JC, rząd wsch.)[8]. Po raz drugi był żonaty z Krystyną (1911-2009), córką Włodzimierza Tetmajera, także ponownie zamężną[6]. Miał córkę i synów[6].
Odznaczenia
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski[6]
- Złoty Krzyż Zasługi
- Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju”[6]
- Złota Odznaka „Za zasługi w Dziedzinie Geodezji i Kartografii”[6]
- Złota Odznaka „Za pracę społeczną dla miasta Krakowa”[6]
- Złota Odznaka „Za zasługi dla Ziemi Krakowskiej”[6]
- Złota Odznaka „Za zasługi dla miasta Nowego Targu”[6]
- Złota Odznaka NOT[6]
- Honorowa Odznaka SGP[6]
- Krzyż Wojenny z Gwiazdą Brązową – Francja[6]
Przypisy
- ↑ Zofia z Odrowąż-Pieniążków Skąpska: „Dziwne jest serce kobiece...” Wspomnienia galicyjskie. Warszawa: Spółdzielnia Wydawnicza „Czytelnik”, 2019, s. 21, 191. ISBN 978-83-07-03451-5.
- ↑ Janina Snitko-Rzeszut: Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Warszawa: Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, 2000, s. 566. ISBN 83-905590-7-2. [dostęp 2025-01-03]. (pol.).
- ↑ Lista osób zasłużonych pochowanych na Cmentarzu Rakowickim (1803–1939). W: Karolina Grodziska–Ożóg: Cmentarz Rakowicki w Krakowie. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1987, s. 138. ISBN 83-08-01428-3.
- ↑ Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego: Katyń. Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, 2000. s. 566. [dostęp 2016-06-22].
- ↑ W katastrofie zginęli Małopolanie. tvp.pl, 10 kwietnia 2010. [dostęp 2016-06-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-28)].
- 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 Zbigniew Skąpski. Nekrolog. „Dziennik Polski”. Nr 28, s. 5, 28 lutego 1950.
- ↑ Zbigniew Skąpski na stronie AGH
- 1 2 Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Krakowie. Internetowy lokalizator grobów. Zbigniew Skąpski. rakowice.eu. [dostęp 2020-05-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-01-27)].