Zbigniew Wrzesiński
| Data urodzenia |
5 listopada 1943 |
|---|---|
| Prezes Stronnictwa Pracy | |
| Okres |
od 2004 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik |
Andrzej Owsiński |
| Odznaczenia | |
 | |
Zbigniew Antoni Wrzesiński (ur. 5 listopada 1943) – polski inżynier specjalizujący się w termodynamice oraz polityk. Doktor habilitowany nauk technicznych. Lider działającej pod koniec XX wieku Koalicji Ludowo-Niepodległościowej, od 2004 prezes Stronnictwa Pracy.
Życiorys
Wieloletni pracownik naukowo-dydaktyczny Politechniki Warszawskiej. Pracował też w Instytucie Pojazdów Mechanicznych i Transportu Wojskowej Akademii Technicznej im. Jarosława Dąbrowskiego w Warszawie. Adiunkt w Instytucie Mechaniki i Poligrafii Wydziału Inżynierii Produkcji PW. Wykładowca termodynamiki oraz balistyki wewnętrznej broni lufowej i rakiet. Jest autorem podręcznika akademickiego Termodynamika (I wydanie w 2002, II wydanie poprawione i rozszerzone w 2008)[1]. W 2013 uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk technicznych w zakresie mechaniki, w specjalności termodynamika.
W latach 80., w tym w okresie stanu wojennego, działał w NSZZ „Solidarność”[2]. W listopadzie 1985 został odwołany z funkcji prodziekana do spraw studenckich Wydziału Mechaniczno-Technologicznego Politechniki Warszawskiej, a następnie z powodów politycznych w 1986 został wyrzucony z pracy na tej uczelni, do której powrócił w 1989[2].
W latach 1998–2001 był prezesem rządowej Agencji Techniki i Technologii[1].
W 1996 zaangażował się w tworzenie Akcji Wyborczej Solidarność[3]. W wyborach w 1997 bez powodzenia kandydował z jej listy do Sejmu w okręgu warszawskim[4]. W wyborach samorządowych w kolejnym roku bezskutecznie ubiegał się o mandat radnego Rady Warszawy z listy komitetu Samorząd Obywatelski i Międzyparafialny[5]. Był przewodniczącym partii Koalicja Ludowo-Niepodległościowa, która w 2000 połączyła się z Chrześcijańsko-Demokratycznym Stronnictwem Pracy, tworząc Stronnictwo Pracy[6]. Został prezesem SP, gdy zostało ono ponownie zarejestrowane w 2004[7]. Został ogłoszony jako kandydat tej partii w wyborach prezydenckich w 2005[8][9], jednak ostatecznie nie został zarejestrowany. Wystartował wówczas jedynie w wyborach parlamentarnych, otwierając listę Domu Ojczystego w okręgu bydgoskim[10]. W wyborach samorządowych w 2014 został pełnomocnikiem wyborczym zrzeszającego kilkadziesiąt organizacji ogólnopolskiego komitetu Wspólnota Patriotyzm Solidarność[11] i jego kandydatem na prezydenta Warszawy oraz do rady tego miasta[12]. W wyborach na prezydenta stolicy uzyskał 0,45% głosów, zajmując przedostatnie, 10. miejsce[13]; nie zdobył też mandatu radnego. W wyborach parlamentarnych w 2015 był kandydatem SP do Senatu w Katowicach, zajmując przedostatnie, 5. miejsce[14].
W 2019 odznaczony Krzyżem Wolności i Solidarności[15].
Przypisy
- 1 2 Informacje pod artykułem Zbigniewa Wrzesińskiego w numerze 1–2 czasopisma „Rurociągi”.
- 1 2 Nota biograficzna na stronie IPN. [dostęp 2025-03-25].
- ↑ Artykuł w „Gazecie Wyborczej” nr 163 z 15 lipca 1996.
- ↑ M.P. z 1997 r. nr 64, poz. 620
- ↑ Samorząd 1998. kbw.gov.pl. [dostęp 2025-03-25].
- ↑ Nowa partia nam powstała. rmf24.pl, 29 października 2000.
- ↑ Pozycja 11133. Monitor Sądowy i Gospodarczy nr 207/2004, 21 października 2004.
- ↑ Kandydat Stronnictwa Pracy na prezydenta. stronnictwopracy.republika.pl.
- ↑ Kandydat Stronnictwa Pracy na prezydenta. wp.pl, 15 maja 2005.
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2005
- ↑ Strona komitetu Wspólnota Patriotyzm Solidarność. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-12)].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2014
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2014
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2015
- ↑ M.P. z 2019 r. poz. 908
Bibliografia
- Dr hab. inż. Zbigniew Antoni Wrzesiński, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2014-11-05].