Zdobycie Krui (1443)
| Inwazja Turków Osmańskich na Bałkany | |||
 | |||
| Czas | |||
|---|---|---|---|
| Miejsce | |||
| Terytorium | |||
| Przyczyna |
Przejęcie kontroli nad Krują przez Albańczyków | ||
| Wynik |
zwycięstwo Albańczyków | ||
| Strony konfliktu | |||
| |||
| Dowódcy | |||
| |||
| Siły | |||
| |||
| Straty | |||
| |||
Położenie na mapie Albanii  | |||
 41°30′24,82″N 19°47′38,25″E/41,506894 19,793958 | |||
Zdobycie Krui (alb. Çlirimi i Krujës) – starcie zbrojne, które miało miejsce 28 listopada 1443 pomiędzy osmańskim garnizonem Krui pod dowództwem Zabela Paszy a siłami albańskimi, dowodzonymi przez Skanderbega, zakończone zwycięstwem Albańczyków[1].
Geneza bitwy
W 1443 siły chrześcijańskie, dowodzone przez Janosa Hunyadyego podjęły skuteczne działania przeciwko wojskom osmańskim na terytorium Półwyspu Bałkańskiego. Po bitwie pod Niszem (3 listopada 1443) część Albańczyków służących w armii osmańskiej podjęła decyzję o dezercji[1][2]. Na czele 300-osobowego oddziału Albańczyków stanęli Skanderbeg i jego krewny Hamza Kastrioti. Powracając na ziemie albańskie, Skanderbeg postanowił odzyskać Kruję, która w przeszłości należała do jego rodu, a od 1396 znajdowała się w rękach osmańskich[1].
Przebieg bitwy
Na czele podległych mu żołnierzy, Skanderbeg dotarł do Krui 28 listopada 1443. Żołnierze Skanderbega ukryli się w lasach otaczających zamek w Krui, a Hamza Kastrioti udał się do dowódcy garnizonu osmańskiego Zabela Pashy ze sfałszowanym listem od sułtana Mehmeda II, który miał potwierdzać przekazanie twierdzy w ręce Skanderbega[1]. Zabel Pasha uznał list za prawdziwy i pozwolił na wkroczenie do miasta oddziału Skanderbega. W nocy Albańczycy zaatakowali żołnierzy osmańskich. Większość z nich zginęła w mieście, a ci, którym udało się uciec zostali wymordowani w pobliskich lasach przez miejscową ludność[1].
Skutki bitwy
Po zdobyciu Krui, Skanderbeg ogłosił ją stolicą swojego państwa i przy wsparciu mieszkańców Dibry, dowodzonych przez Moisi Golemiego rozpoczął przejmowanie innych twierdz znajdujących się na terenach dzisiejszej Albanii[1][2]. 2 marca 1944 doszło do zjednoczenia przywódców albańskich, działających na terenach odzyskanych z rąk osmańskich. Zebrani utworzyli Ligę w Lezhy[3].
Przypisy
- 1 2 3 4 5 6 Çlirimi i Krujës nga Skënderbeu, 1443 (Nëntori i Parë). inforculture.info, 2022. [dostęp 2025-03-05]. (alb.).
- 1 2 Kasem Biçoku. DIBRA DHE KOXHAXHIKU NË KOHËN E SKËNDERBEUT. „Studime historike”. 2, s. 18, 2003.
- ↑ Skender Anamali: Historia e popullit shqiptar, tom 1. Tirana: 2002, s. 404. (alb.).
Bibliografia
- Kristo Frashëri: Gjergj Kastrioti Skënderbeu: jeta dhe vepra, 1405–1468. Tirana: 2002. ISBN 99927-1-627-4. (alb.).
- Harry Hodgkinson: Scanderbeg: From Ottoman Captive to Albanian Hero. Centre for Albanian Studies: 1999. ISBN 1-873928-13-0.