Zdzisław Ruziewicz
| Data urodzenia |
13 czerwca 1925 |
|---|---|
| Data śmierci |
22 grudnia 1997 |
| profesor nauk chemicznych | |
| Specjalność: chemia fizyczna | |
| Alma Mater | |
| Praca zawodowa | |
| Uczelnia | |
| Odznaczenia | |
 | |
Zdzisław Ruziewicz (ur. 13 czerwca 1925 we Lwowie; zm. 22 grudnia 1997) – polski fizykochemik, profesor Politechniki Wrocławskiej.
Dzieciństwo i młodość spędził we Lwowie. Uczył się w VIII Państwowym Gimnazjum im. Króla Kazimierza Wielkiego we Lwowie (w czasie okupacji sowieckiej zamienionym na Średnią Szkołę Nr 14), gdzie jego nauczycielem był m.in. germanista Jan Zakrzewski, a kolegą szkolnym Zbigniew Herbert[1]. Na Uniwersytecie Lwowskim rozpoczął studia chemiczne, które ukończył po wojnie we Wrocławiu. Pracę doktorską obronił w 1960 roku. Po uzyskaniu tytułu doktora, zainteresował się spektroskopią związków organicznych. W 1967 uzyskał habilitację za pracę o quasiliniowych widmach luminescencji. Tytuł profesora nauk chemicznych uzyskał w roku 1982. Wraz z Krzysztofem Pigoniem jest autorem podręcznika „Chemia fizyczna”.
W 1955 został odznaczony Medalem 10-lecia Polski Ludowej[2].
Przypisy
- ↑ Joanna Siedlecka: "Pan od poezji" O Zbigniewie Herbercie. Mój Lwów. [dostęp 2023-08-19]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (pol.).
- ↑ M.P. z 1955 r. nr 125, poz. 1624
Bibliografia
- Zdzisław Ruziewicz (1925-1997). Wiadomości Chemiczne. [dostęp 2023-08-19]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (pol.).
- Prof. zw. dr hab. Zdzisław Ruziewicz, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2012-03-11].