Zenon Woźniak
| Data i miejsce urodzenia |
29 listopada 1931 |
|---|---|
| Data śmierci |
3 lutego 2025 |
| profesor nauk humanistycznych | |
| Specjalność: archeologia, prehistoria Europy | |
| Alma Mater |
Uniwersytet Jagielloński |
| Doktorat |
1966 |
| Habilitacja |
1973 |
| Profesura |
29 listopada 1989 |
| Polska Akademia Umiejętności | |
| Status |
członek czynny |
| Instytut | |
Zenon Woźniak (ur. 29 listopada 1931 w Starachowicach[1], zm. 3 lutego 2025[2]) – polski archeolog, członek Polskiej Akademii Umiejętności.
Życiorys
W 1950 ukończył liceum w Trzebnicy, w latach 1950-1953 studiował na Uniwersytecie Jagiellońskim, następnie kontynuował studia na Uniwersytecie Poznańskim, gdzie w 1955 obronił pracę magisterską[1]. W latach 1955-1964 pracował w Muzeum Archeologicznym w Krakowie, gdzie od 1960 kierował Pracownią Okresu Lateńskiego i Rzymskiego. Od 1964 był zatrudniony w krakowskim ośrodku Instytut Historii Kultury Materialnej PAN (od 1992 działającego pod nazwą Instytut Archeologii i Etnologii Polskiej Akademii Nauk)[1]. W 1966 obronił pracę doktorską Osadnictwo celtyckie w Polsce południowej napisaną pod kierunkiem Stefana Noska. W 1973 uzyskał na podstawie pracy Wschodnie pogranicze kultury lateńskiej stopień doktora habilitowanego, w 1989 tytuł profesora nadzwyczajnego[1]. W latach 1983-1990 kierował Pracownią Archeologiczną w Igołomi[1]. Przeszedł na emeryturę w 2001[2]. W latach 1975-2015 był redaktorem naczelnym pisma Acta Archaeologica Carpathica[1].
W 1997 został członkiem korespondentem, w 2009 członkiem czynnym Polskiej Akademii Umiejętności[3].
Przypisy
- 1 2 3 4 5 6 Paweł Valde-Nowak Professor Zenon Woźniak. Editor of twenty-five volumes of Acta Archaeologica Carpathica, Acta Archaeologica Carpathica, nr 56 (2021), s. 9–12
- 1 2 Ze smutkiem informujemy o śmierci prof. dr hab. Zenona Woźniaka
- ↑ Członkowie. „Rocznik Polskiej Akademii Umiejętności”. Rok 2015/2016, s. 17, 2016. Kraków: Polska Akademia Umiejętności. [dostęp 2025-02-10].