Zespół Landaua-Kleffnera

Nabyta afazja z padaczką (Zespół Landau-Kleffnera)
Klasyfikacje
ICD-10

F80.3

Zespół Landaua-Kleffnera charakteryzuje się afazją i nieprawidłowym EEG

Zespół Landaua-Kleffnera – rzadki dziecięcy zespół neurologiczny charakteryzujący się nagłym lub stopniowym rozwojem afazji oraz nieprawidłowym elektroencefalogramem (EEG).

Atak mały przechodzi w duży. Ciężki rozwój afazji dziecięcej, trudności artykulacyjne (niejasność rozumienia mowy).

Zachorowalność: 1–8 rok życia, szczyt zachorowań 3–5 rok życia[1].

Napady padaczkowe zwykle są dobrze kontrolowane. Afazja lekooporna[1].

W EEG cechy CSWS (Continuous spikes and waves during sleep, zespół ciągłego zapisu iglica-fala podczas wolnofalowego snu) z dominacją w odprowadzeniach skroniowych i skroniowo-potylicznych. Mogą występować wieloogniskowe iglice[1].

Przypisy

  1. 1 2 3 Fields i inni, Rowan, podstawy EEG z miniatlasem, wyd. Wyd. 2 pol., Wrocław: Edra Urban & Partner, [cop. 2017], ISBN 978-83-65835-02-4

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.